بررسی اثر تیپینگ ساعد بر حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Abstract

مقدمه و اهداف گریپ عمل اصلی دست در گرفتن و جابجایی اشیاء است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تیپینگ ساعد بر روی حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر بود. مواد و روش ها در این مطالعه با استفاده از دینامومتر و زمان سنج، قدرت و تحمل گریپ دست غالب 45 شرکت کننده در سه گروه "1- گروه شاهد (بدون کینزیوتیپ)، 2- کینزیوتیپینگ Y پایه بالا، و3- کینزیو تیپینگ Y پایه پایین" قبل و 24 ساعت پس ازکینزیوتیپینگ عضلات فلکسور ساعد اندازه گیری شد. یافته ها به دنبال کینزیوتیپ ساعد، حد اکثر قدرت گریپ درگروه سه (نیوتن 25/10±40/61) افزایش یافت (002/0< (P. در حالیکه گروه دو (نیوتن 53/12±93/58) و گروه یک (نیوتن 36/8±40/60) هیچ افزایش قدرت گریپ را نشان ندادند (155/0< P و69/0< P). از نظر حداکثر تحمل گریپ، گروه یک هیچ افزایش معنی داری (ثانیه 92/14±36/52) نشان نداد (391/0< P) در حالی که در گروه دو (ثانیه62/22±46/58) و سه افزایش معنی دار (ثانیه 68/28±00/64) تحمل گریپ مشاهده شد (019/0< P و002/0< P). آنالیز post hoc تفاوت معنی داری بین گروه ها به دنبال مداخله نشان نداد. بحث و نتیجه گیری بعد از 24 ساعت کینزیوتیپینگ به روش Y پایه پایین بر روی سطح فلکسوری ساعد حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر افزایش یافت. کینزیوتیپینگ، قدرت گریپ، تحمل گریپ