بررسی ارتباط بین پارامتر های اتاق قدامی با میزان نزدیک بینی توسط دستگاه اکولایزر

Abstract

مقدمه و اهداف مشاهدات بالینی و تحقیقات قبلی نشان داده اند که ارتباط معکوسی بین میزان نزدیک بینی و عمق اتاق قدامی وجود دارد. هدف اصلی مطالعه حاضر تعیین رابطه بین نزدیک بینی و حجم، زاویه و عمق اتاق قدامی و تفاوت آنان بین مردان و زنان است. مواد و روش ها در این کارآزمایی توصیفی– تحلیلی، 83 بیمار با عیب انکساری نزدیک بینی(5/0- تا 9-) دیوپتر با رنج سنی بین 40-20 سال که جهت انجام عمل لیزیک مورد عکس برداری با دستگاه اکولایزر قرار گرفته اند، بررسی شدند. اطلاعات مورد نیاز از پرونده بیماران که به شیوه غیر احتمالی و به روش آسان انتخاب شده اند، استخراج گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS18 و ارتباط بین متغیرها توسط ضریب همبستگی پیرسون و یا اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه میانگین متغیرها نیز از آزمون t و یا معادل ناپارامتری آن ( من ویتنی ) استفاده شده است. یافته ها در این گروه همبستگی حجم(611/0=P و 057/0=r)، زاویه(780/0= Pو 031/0- =r) و عمق (944/0=P و 008/0=r) اتاق قدامی با عیب انکساری معنی دار نبود. درمقایسه بین زنان و مردان تفاوت میانگین حجم و عمق اتاق قدامی معنی دار بود. (0005/0>P) اما تفاوت میانگین زاویه اتاق قدامی معنی دار نبود.(064/0=P) نتیجه گیری مطالعۀ حاضر نشان می دهد در گروه سنی 40-20 سال حجم، زاویه و عمق اتاق قدامی با میزان نزدیک بینی بیمار ارتباط معنی داری ندارد.