نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorواردی, سید تقیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:00:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:00:32Z
dc.date.available1399-07-09T00:00:32Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:00:32Z
dc.date.issued2018-04-21en_US
dc.date.issued1397-02-01fa_IR
dc.date.submitted2018-04-29en_US
dc.date.submitted1397-02-09fa_IR
dc.identifier.citationواردی, سید تقی. (1397). بررسی فقهی بلدی یا میقاتی بودن حج نیابتی. میقات حج, 26(103), 29-45.fa_IR
dc.identifier.issn2538-1741
dc.identifier.urihttp://miqat.hajj.ir/article_70412.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/167673
dc.description.abstractاگر کسی‌که حج بر وی مستقر شده، از دنیا برود و وصی و ورثة او علم به وجوب حجّش داشته باشند، بر آنان واجب است برایش اجیر بگیرند. در این صورت، آیا لازم است استیجار از بلد میت باشد یا از میقات؟ فقهای عظام شیعه در این مسئله اتفاق و اجماع ندارند و از آنان چهار قول (یا حد اقل چهار احتمال) نقل شده است:<br /> 1. از اقرب الأماکن   2. از بلد میت  3. تفصیل بین اتساع و عدم اتساع مال میت<br /> 4. تفصیل بین حَجَّة‌الاسلام و غیر  حَجَّة‌الاسلام.<br />  قول اول‌که قول مشهور فقها است، با ادلّه سازگار­تر است. بدین جهت، وصی و ورثة میت باید تنها هزینة استیجار اقرب الأماکن را از ماترک میت بپردازند نه بیشتر. البته برای استحباب می­توانند از بلد میت استیجار نمایند، ولیکن هزینه‌های بیشتر از میقات را خودشان بپردازند، نه از اصل مال میت.fa_IR
dc.format.extent608
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherحوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارتfa_IR
dc.relation.ispartofمیقات حجfa_IR
dc.subjectاستیجار حجfa_IR
dc.subjectنیابت در حجfa_IR
dc.subjectاستیجار بلدیfa_IR
dc.subjectاستیجار میقاتیfa_IR
dc.subjectحج میتfa_IR
dc.subjectفقه حجfa_IR
dc.titleبررسی فقهی بلدی یا میقاتی بودن حج نیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeفقه حجfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامیfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue103
dc.citation.spage29
dc.citation.epage45


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد