بررسی اثرات نحوه کنترل قند خون بر پیش آگهی داخل بیمارستانی بیماران دیابتی مبتلا به سندرم حاد کرونری

Abstract

<strong>مقدمه</strong><br /> بیماری قلبی عروقی در دیابتیک‎ها بیشتر از جمعیت عمومی است و عوارض نامطلوب آن نیز بیشتر است. تاکنون روش‎های متعددی جهت کنترل سطح گلوکز خون در سندرم حاد کرونری پیشنهاد شده است. در مطالعه حاضر به منظور کاهش عوارض داخل بیمارستانی دو روش متفاوت کنترل قند بررسی شد.<br /> <strong>روش کار</strong>: 200 بیمار دیابتیک مبتلا به سندرم حاد کرونری بستری شده در دپارتمان قلب بیمارستان امام رضا(ع) در ابتدای بستری تحت درمان انسولین به مدت 48ساعت قرار گرفتند و بعد به صورت تصادفی به دو گروه کنترل شدید[1] و کنترل متعارف[2] تقسیم شدند. در گروه اول (گروه کنترل شدید) یکبار قبل از هر وعده غذایی و یکبار 2 ساعت بعد از غذا (6نوبت) قند خون کنترل گردید و میزان انسولین بر اساس جدول تجویز شد. سطح هدف گلوکز ناشتا70 تا110 mg/dl و 2 ساعت بعد غذا زیر mg/dl180 بود. در گروه دوم (گروه کنترل متعارف ) روزانه یک بار قند(FBS) اندازه گیری شد و بیماران، تحت درمان متداول دارو‎های خوراکی با هدف سطح گلوکز ناشتا 70تا130 mg/dl بر اساس درمان قبلی قرار گرفتند.کلیه بیماران روزانه ویزیت شدند و حوادث ناخواسته عمده قلبی (MACE) ثبت شدند.<br /> <strong>نتایج:</strong> ایسکمی راجعه در 12% بیماران دیده شد شامل ((10%) در گروه کنترل شدید و (14%) در گروه کنترل متداول (514/0=p)، انفارکتوس مجدد در یک بیمار در گروه کنترل متداول (000/1=p)، آریتمی در 5بیمار (5/2 %) دیده شد شامل 3 بیمار (3% ) در گروه کنترل متداول و در مقابل 2 بیمار (2% ) در گروه کنترل شدید (000/1=p) اختلال عملکرد بطنی در 85% بیماران دیده شد 84 بیمار (84%) در گروه کنترل شدید در مقابل86 بیمار (86%) در گروه کنترل متداول، (843/0=p). مرگ داخل بیمارستانی د ر4% بیماران در گروه کنترل متداول در 5 بیمار (5% ) در مقابل 3 بیمار در گروه کنترل شدید (3%) دیده شد (721/0=p).<br /> <strong>نتیجه گیری:</strong> بر اساس یافته‎های مطالعه‎ی فعلی تفاوت قابل ملاحظه ای در رخداد حوادث ناخواسته عمده قلبی در دو روش کنترل شدید و متداول قند خون وجود ندارد.<br /> <br clear="all" /><br /> <br /> [1] Intensive control<br /> <br /> <br /> [2] Convetional control