اثربخشی معنویت‌درمانی بر کیفیت زندگی و ذهن‌آگاهی بیماران تالاسمی

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> <strong>مقدمه:</strong> بروز بیماری‌های جسمانی مزمن همچون تالاسمی موجب کاهش کیفیت زندگی بیماران می‌شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنویت‌درمانی بر کیفیت زندگی و ذهن‌آگاهیبیماران تالاسمی انجام گرفت.<br /> <strong>روش کار:</strong> پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران تالاسمی شهر شیراز در سه ماهه زمستان سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 بیمار تالاسمی با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی داوطلبانه و هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 بیمار در گروه آزمایش و 15 بیمار در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله معنویت‌درمانی را طی دو ماه و نیم در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1993) و پرسشنامه ذهن‌آگاهی (بایر، اسمیت، و آلن، 2004) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.<br /> <strong>یافته‌ها: </strong>نتایج نشان داد که معنویت‌درمانی بر کیفیت زندگی و ذهن‌آگاهیبیماران تالاسمی تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بدین صورت که این درمان توانسته منجر به بهبود کیفیت زندگی و ذهن‌آگاهی بیماران تالاسمی شود.<br /> <strong> نتیجه‌گیری:</strong> یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که معنویت‌درمانی با بهره‌گیری از فنونی همانند، خودآگاهی و ارتباط با خود و خدا، نوع‌دوستی، بخشش خود و دیگران، قدردانی و شکرگزاری می‌تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود کیفیت زندگی و ذهن‌آگاهیبیماران تالاسمی مورد استفاده قرار گیرد.