ارتباط نوبت کاری با عوامل خطر بیماری قلبی-عروقی در کارکنان بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

Abstract

<strong>مقدمه</strong> مطالعات مربوط به اثر نوبت کاری بر بیماریهای قلبی عروقی نتایج ضد ونقیضی داشته است.این مطالعه به منظور بررسی ارتباط میان نوبت کاری و عوامل خطر بیماری قلبی عروقی انجام شده است. <strong>ر</strong><strong>وش</strong><strong> کار</strong> مطالعه به روش توصیفی مقطعی در سال 1393-1394 در دانشگاه علوم پزشکی مشهدانجام گردید . شرکت کنندگان شامل دو گروه نوبت کار (ساعت کاری 3 بعد از ظهر تا 7 صبح) و روزکار بودند .گروه نوبت کار از میان کارکنان چهار بیمارستان بزرگ آموزشی مشهد و گروه روز کار از میان کارکنان اداری به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. مشخصات دموگرافیک، عادت به سیگار و ورزش منظم، سابقه کاری و پزشکی فرد به وسیله چک لیست و مصاحبه به دست آمد. معاینه توسط پزشک انجام شد و سطح قندخون ناشتا، کلسترول و تری گلیسیرید با رعایت ناشتایی کافی سنجیده شد.اطلاعات با نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. <strong>نتایج</strong> 439 نفر شامل 218 خانم و 221 آقا با میانگین سنی 6/34 سال در مطالعه شرکت کردند. 229 نفر (52%) روز کار و 210 نفر (48%) نوبت کار بودند. اثر سایر متغیرها مانند سن ، سابقه کاری و ورزش منظم بر متغیرهای پیامد به روش آماری حذف شد. از میان عوامل مورد بررسی، میان فشار خون دیاستولی mmHg ≤ 90 و سطح خونی تری گلیسیرید ≤ mg/dl150 و نوبت کاری همراهی مشاهده شد. )001/0 ( p < <strong>نتیجه گیری</strong> نوبت کاری با افزایش فشارخون دیاستولیک و سطح تری گلیسرید همراهی دارد. این همراهی ممکن است به دلیل تغییر الگوی زندگی مانند تغذیه و رفتارهای سلامتی و یا مربوط به اثر مستقل آن باشد.