بررسی کارایی شهرک های صنعتی مستقر در استان زنجان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA)

Abstract

<strong>ارتقای</strong><strong> کارایی</strong><strong>به عنوان یکی از راهکارهای مهم تأمین رشد اقتصادی و افزایش رقابـت­پـذیری بنگـاه­هـا مـورد توجه بوده است، به گونه­ای که کشورهای موفق بخش قابل ملاحظه­ای از رشد تولید خود را از این طریق به دست آورده­اند. </strong><strong>در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی کارایی شهرک­ها و نواحی صنعتی مستقر در استان زنجان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده­ها است. بدین منظور کارایی 13 شهرک و ناحیه صنعتی تحت نظر شرکت شهرک­های صنعتی استان زنجان طی بازه سه ساله 94-92 مورد بررسی قرار گرفت. مدل مورد استفاده، مدل </strong><strong>BCC</strong><strong> پوششی است که نهاده­های مدل شامل «مقدار زمین صنعتی واگذار شده» و «هزینه­های عملیاتی» و ستاده­های مدل شامل «تعداد اشتغال ایجاد شده» و «میزان سرمایه­گذاری جذب شده» می­باشد. بدین منظور نرم­افزار </strong><strong>WINQSB</strong><strong> بکار گرفته شد. نتایج نشان دادند در سال 1392، شهرک­های صنعتی زنجان 1، زنجان 2، تخصصی روی و انگوران، در سال 1393، شهرک­های صنعتی زنجان 1، ابهر 2، تخصصی روی، ابهر 3 و شهرک صنعتی طارم و در سال 1394، شهرک­های صنعتی زنجان 1، زنجان 2، هیدج، تخصصی روی، ابهر 3 و خرمدره کارایی 100% داشته­اند. در واقع تنها دو شهرک­ صنعتی زنجان 1 و سنگ­شهر طی سه سال متوالی 1392، 1393 و 1394 کارایی 100% داشته­ و ناحیه صنعتی طارم و شهرک­های صنعتی ماهنشان و خدابنده دارای کمترین مقدار کارایی می­باشند.</strong>