نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفتح‌زاده, حسنfa_IR
dc.contributor.authorدارابی, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorمصطفوی, شمس‌الملوکfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:50:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:50:45Z
dc.date.available1399-07-08T23:50:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:50:45Z
dc.date.issued2018-09-23en_US
dc.date.issued1397-07-01fa_IR
dc.date.submitted2018-02-13en_US
dc.date.submitted1396-11-24fa_IR
dc.identifier.citationفتح‌زاده, حسن, دارابی, مرضیه, مصطفوی, شمس‌الملوک. (1397). انقلاب در زبان: مبانی نظریه‌ی معنا نزد کریستوا. متافیزیک, 10(26), 17-32. doi: 10.22108/mph.2018.109637.1091fa_IR
dc.identifier.issn2008-8086
dc.identifier.issn2476-3276
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/mph.2018.109637.1091
dc.identifier.urihttp://mph.ui.ac.ir/article_22835.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/163906
dc.description.abstractنظریۀ معناکاوی کریستوا را میتوان متأثر از دو گرایش پدیدارشناسی و روانکاوی دانست. درواقع کریستوا با بیان عمل‌کرد معنازایی یا به عبارتی مواجهۀ فرایندهای دلالت (امر نشانهای و امر نمادین‌) به پدیدارشناسی و روانکاوی بازگشتی انقلابی دارد. وی برای عمق‌دادن به تفسیر معنا، و شرح و تفسیر امر نمادین به پدیدارشناسی رجوع می‌کند و امر نشانهای را از روانکاوی فروید به ارث میبرد. کریستوا با برداشت خود از پدیدارشناسی هوسرل، میان پدیدارشناسی و روانکاوی ارتباط برقرار میکند و می‌کوشد بر این پایه نظریهای برای فرایند دلالت (معنازایی) ارائه دهد. مواجهۀ نظریۀ پدیدارشناسانه و روانکاوانه با یک‌دیگر بستری را فراهم می‌آورد تا کریستوا نظریۀ معنا و سوبژکتیویتۀ خود را بسط دهد. در فضایی که غلبه با امر نمادین است، کریستوا تلاش می‌کند با بازتعریف فرایند دلالتی، امکان سرکشی و بازتولید معنا را به فرایندی انگیخته و دائمی تبدیل کند. وی می‌کوشد با بهره‌گیری از این مفهومِ پویا، بازنمایی متفاوتی در زبان تولید کند و این خود انقلابی در درون زبان و ساختارهای فرهنگی است. این نوشتار در پی آن است تا پس از مروری بر عناصر دخیل در «فرایند دلالتی» در اندیشۀ کریستوا، به تأثیر عواملی هم‌چون روانکاوی فرویدی‌ـ‌لکانی و پدیدارشناسی، در بسط نظریۀ معنا بپردازد و پرده از این انقلاب بردارد. پروژۀ کریستوا درحقیقت سویۀ دیگری از واسازی دریدایی از زبان متافیزیکی است.fa_IR
dc.format.extent1152
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofمتافیزیکfa_IR
dc.relation.ispartofMetaphysicsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/mph.2018.109637.1091
dc.subjectامر نشانهایfa_IR
dc.subjectامر نمادینfa_IR
dc.subjectفرایند دلالتیfa_IR
dc.subjectکوراfa_IR
dc.subjectمعنازاییfa_IR
dc.subjectپست مدرنfa_IR
dc.titleانقلاب در زبان: مبانی نظریه‌ی معنا نزد کریستواfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران شمال، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران شمال، ایرانfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue26
dc.citation.spage17
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد