استدلال‌های سادۀ بروکنر در ردِّ شکاکیت نسبت به جهان خارج

Abstract

شکاکیت فلسفی نسبت به جهان خارج حصول معرفت را نسبت به گزاره‌هایی که دربارۀ جهان خارج هستند، ناممکن می‌داند. ازجمله روش‌های اثبات این مدعا ارائۀ استدلالی شکاکانه است که براساس معرفت‌نداشتن ما به وقوع‌نیافتن فرضیۀ شکاکانه صورت‌بندی می‌شود. برای اولین بار، پاتنم تلاش می‌کند نشان دهد با پذیرش رویکرد برون‌گرایی معنایی می‌توان کذب مقدمۀ اخیر از استدلال شکاکانه را نتیجه گرفت؛ اما استدلال او به‌لحاظ معرفی دوری است و در ردِّ شکاکیت موفق نیست. از این رو بروکنر تلاش می‌کند با ارائۀ استدلال‌های به‌نسبت ساده‌تری، مشکل دوری‌بودن استدلال پاتنم را برطرف کند. موضوع مقالۀ حاضر، بررسی این مسئله است که آیا این استدلال‌ها در ردّ شکاکیت نسبت به جهان خارج موفق هستند یا خیر. نتیجۀ حاصل از تحلیل و بررسی استدلال‌های سادۀ بروکنر مشخص می‌کند که برخی از این استدلال‌ها همچنان به‌لحاظ معرفتی دوری‌اند و در ردّ شکاکیت موفق نیستند؛ اما ارزیابی و تحلیل یکی از این استدلال‌های به‌اصطلاح سازگارگرایانه، که با استفادۀ توأَمان از برون‌گرایی و آموزۀ دسترسی ویژه ارائه شده است، نشان می‌دهد که اگرچه این استدلال در ردّ شکاکیت فلسفی موفق نیست، اما به‌درستی نشان می‌دهند که ما در باور به گزاره‌هایی که دربارۀ جهان خارج هستند، موجه هستیم.