نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorستّاری, الههfa_IR
dc.contributor.authorمجیدی, حسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:49:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:49:46Z
dc.date.available1399-07-08T23:49:46Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:49:46Z
dc.date.issued2020-04-20en_US
dc.date.issued1399-02-01fa_IR
dc.date.submitted2019-06-12en_US
dc.date.submitted1398-03-22fa_IR
dc.identifier.citationستّاری, الهه, مجیدی, حسن. (1399). نقد و بررسی خطبۀ قاصعه نهج‌البلاغه در پرتو نظریۀ منطق گفتگویی باختین. فصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغه, 8(29), 117-131. doi: 10.22084/nahj.2019.19361.2297fa_IR
dc.identifier.issn2345-5233
dc.identifier.issn2345-5241
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22084/nahj.2019.19361.2297
dc.identifier.urihttps://nab.basu.ac.ir/article_3305.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/163506
dc.description.abstractتحلیل متون کهن و متون دینی در پرتو نظریه­های جدید زوایا و ظرفیّت­های جدید این متون را کشف و برای شناخت بهتر و جامع متون به‌کار می­آید. نظریه "منطق گفتگویی و مکالمه­گرایی باختین" ازجمله نظریاتی است که برای متون چند سویه با ابعاد مختلف به‌کار می­رود؛ متـونی که از تک‌بعدی و رویکرد ذهنی انفرادی فراتر می­رود و به رویکرد عینی و جمع­گرایانه وارد می­شود. بسیاری از خطبه­های نهج‌البلاغه در ارتباط با زمینه­های اجتماعی و فرهنگی متفاوتی شکل گرفته و ایراد شده است؛ وجود این زمینه­ها در شکل­گیری خطبه­ها سبب شده تا متن خطبه از شاخصه­های مختلف گفتگویی با شخصیّت­های متعدّد و متنوع همراه با سبک­ها و شیوه­های بیانی متنوعی ایراد گردد. این مقاله با رویکرد جامعه­شناختی، در تلاش است یکی از اجتماعی­ترین خطبه­های نهج‌البلاغه را که متأثّر از شرایط دوران امام(ع) به‌وجود آمده بر پایه نظریة منطق گفتگویی باختین مورد بررسی قرار دهد. روش به‌کاررفته در این پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی و آماری است. نتیجۀ پژوهش نشان می­دهد این خطبه از شاخصه­های منطق گفتگویی چون گفتار دو سویه، مؤلفه­های خطابی (نظیر امر، ندا، پرسش و غیره)،کروتروپ و کارناوال برخوردار است و وجود چنین شاخصه­هایی سبب پویایی بیش‌ازحد خطبه و ارتباط آن با شخصیّت­های مختلفی که در متن خطبه نقش دارند، گردیده است و به‌ طورکلی صبغه­ای اجتماعی و جمعی به خطبه بخشیده است که در تعامل با پیش­زمینه­های تاریخی، دینی، فرهنگی شرایط عصر امام(ع) پدید آمده است.fa_IR
dc.format.extent669
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه بوعلی سیناfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغهfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22084/nahj.2019.19361.2297
dc.subjectنهج‌البلاغهfa_IR
dc.subjectخطبه قاصعهfa_IR
dc.subjectتحلیل جامعه‌شناختیfa_IR
dc.subjectباختینfa_IR
dc.subjectمنطق گفتگوییfa_IR
dc.titleنقد و بررسی خطبۀ قاصعه نهج‌البلاغه در پرتو نظریۀ منطق گفتگویی باختینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی - پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواریfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه حکیم سبزواریfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue29
dc.citation.spage117
dc.citation.epage131


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد