ارتباطات علمی از منظر آرای نیکلاس لومان

Abstract

<strong>هدف:</strong> مفهوم‏پردازی ارتباطات علمی از دیدگاه نیکلاس لومان. <br /><strong>روش/ رویکرد پژوهش:</strong> تحلیل محتوا. <br /><strong>یافته‏‌ها:</strong> از دیدگاه لومان، سیستم ارتباطات علمی، خرده سیستمی از سیستم علمی و ایجاد آن معلول مدرنیته است. ارتباطات علمی، سیستمی در خود فروبسته است که باید حد و مرز خود را حفظ کند و نباید رمزگان سایر سیستم‌ها در آن به‌کار برده شود. تصادف رمزگان‏ها، این سیستم را با خطر مواجه می‏کند. سیاست و اقتصاد باید کمترین میزان دخالت را در سیستم علم داشته باشند و روابط عاطفی نیز نباید روابط علمی را تحت تأثیر قرار دهد. <br /><strong>نتیجه‏‌گیری:</strong> اگر جریان ارتباطات، علم را پالایش نکند علم همچون مردابی غیرقابل استفاده می‏شود. نهاد اجتماعیِ علم جز از طریق ارتباطات اجتماعی نمی‌تواند پا بگیرد. علم، شرط امکان ارتباطات علمی است، نه برعکس. سیستم ارتباطات علمی به‌نحو خودآفرین و متناسب با رمزگانی خاص، خود را سازماندهی می‏کند؛ بنابراین تا جایی مشروعیت و کارایی دارد که به رمزگان صدق/ کذب وفادار باشد و اگر پا را از این محدوده بیرون گذارد، قلب ماهیت پیدا کرده و با خطر مواجه خواهد شد.