تدوین راهبرد پژوهشی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران (1394 تا 1399)

Abstract

<strong>هدف</strong>: تدوین راهبرد پژوهشی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با هدف رفع معضلات و چالش‌های پژوهشی و توسعه پژوهش برای سال‌های 1394 تا 1399.<br /> <strong>روش‌شناسی</strong>: پژوهش حاضر از نوع کیفی است که با استفاده از فن دلفی و مصاحبه انجام شد. داده‌ها با روش‌های سوات و PESTLE تجزیه و تحلیل و از مدل برنامه‌ریزی راهبردی "برایسون" برای تدوین راهبرد استفاده شد.<br /> <strong>یافته‌ها</strong>: وضعیت پژوهش از حیث فرصت‌های موجود در محیط بیرونی سازمان نسبتاً خوب و از نظر ضعف‌های موجود در محیط درونی نسبتاً بد ارزیابی شد. ذی‌نفعان پژوهشی درونی و بیرونی توان‌مندی‌های پژوهشی گسترده‌ای در اختیار سازمان قرار می‌دهند که می‌تواند دستمایه همکاری‌های پژوهشی و ایجاد شبکه‌های گسترده ارتباطات علمی در جهت اهداف سازمانی باشد. فلسفه وجودی پژوهش در سازمان، پشتیبانی علمی از عملیات و خدمات تخصصی صفی و ستادی و تطابق آنها با دانش، استانداردها، و فناوری روز، و کمک به رشد و توسعه دانش ملی در حوزه‌های مرتبط است.<br /> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> برای "توسعه شبکه ملی دانش" و "تبدیل شدن به هاب ملی دانش"، برگرفته از سند راهبردی اصلی سازمان، لازم است در فعالیت‌های پژوهشی، ضمن پوشش همه عملکردهای ستادی و صفی داخلی، با هدف "تقویت انسجام درونی" و "حفظ جایگاه مرجعیت" سازمان، از فرصت‌های بیرونی نیز برای ترمیم ضعف‌های درونی بهره‌برداری شود.