استفاده از آنالیز ایزوتوپ های پایدار در شرح شبکه غذایی اکوسیتم های آبی

Abstract

هدف از این مطالعه، کاربرد ایزوتوپ‌های پایدار در تجزیه، تحلیل و توصیف شبکه غذایی محیط های آبی است. ایزوتوپ‌های پایدار به عنوان قوی‌ترین ردیاب طبیعی، حامل اطلاعات حیاتی و ارزشمندی هستند و به دلیل مقاومت بسیار بالا و نیمه عمر طولانی در مطالعات زیست‌محیطی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهم‌ترین ایزوتوپ‌های پایدار در مطالعات محیط های آبی عناصر (H-O-N-C) می باشند. اغلب ایزوتوپ‌ها بوسیله طیف سنج جرمی اندازه گیری می‌شوند. اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد که فراوانی ایزوتوپ‌ها در طبیعت یکسان نیست. شبکه غذایی آبی حاصل تداخل زنجیره‌های غذایی مشترک بین موجودات است و پایداری آن بر مبنای ساختار اکوسیستم تعریف می شود. ایزوتوپ‌های پایدار یک ابزار کارآمد و موثر در شناسایی ارتباط بین تولیدکنندگان اولیه و مصرف‌کنندگان نهایی شبکه غذایی و تعریف الگوهای تغذیه‌ای، پراکنش و مهاجرت آبزیان به شمار می رود.