تعادلات پاراژنزی، تخمین دما و XCO2 تشکیل سنگهای کالک- سیلیکات منطقه جلبر؛ جنوب ارومیه

Abstract

دولومیت­های سیلیسی منطقه جلبر به واسطه نفوذ توده آلکالی گرانیتی بالستان در اوایل سنوزوئیک دچار دگرگونی مجاورتی شده­اند. پاراژنز اصلی مشاهده شده در منطقه Cal+Tlc+Srp±Tr±Di می­باشد. تالک اولین کانی تولید شده در هاله مجاورتی بوده و به همراه کانی­های کربناته دیگر و اندکی کوارتز تخریبی مولد سرپانتین به عنوان فراوان­ترین کانی ظاهر شده، در منطقه بوده است. با پیاده کردن ترکیب شیمیایی واقعی نمونه­های تجزیه شده در نمودار سازگاری SCM ملاحظه می­شود تمامی نمونه­ها تقریبا در امتداد خط اتصال کلسیت – سرپانتین قرار می­گیرند. این مطلب بیانگر در حال تعادل بودن این پاراژنز در کالک – سیلیکات­های منطقه مذکور است. با در نظر گرفتن عـدم تبـلور الیوین و بروسـیت و فـشار ثابت 2 کیلوبار برای دگرگونی مجاورتی و با کمک پتروژنتیک گریدهای استاندارد بیش­ترین دمای ناشی از نفوذ توده در کربنات­های جلبر کمتر از 50±500 درجه سانتی­گراد ارزیابی شده است. با توجه به اینکه سرپانتین در این نوع سنگ­ها تنها تحت شرایط سیال بسیار غنی از آب متبلور می­شود و با استفاده از محاسبات نرم­افزار ترموکالک، X CO2 کمتر از 05/0 تعیین شده و دمای به دست آمده تایید شده است.