بررسی اثر حضور نانوسیلیس در ترک‌های ناحیه ITZ در بتن

Abstract

نحوه شکست بتن و بررسی ایجاد و رشد ترک‌های آن مدت‌هاست که مورد توجه محققین بوده است. از طرفی اثبات شده است که با حضور درصد مناسبی از نانوسیلیس مقاومت فشاری بتن افزایش می‌یابد. از دیرباز محققان می‌دانستند که علت شکست بتن غالبا جدایی سنگدانه از ملات است و کمتر پیش می‌آید که شکست در اثر تخریب سنگدانه اتفاق بیافتد. بنابراین نخستین ترک‌ها در محل اتصال سنگدانه به ملات اتفاق می‌افتند و با رشد این ترک‌ها که یک جریان پیوسته است، ترک‌های بزرگتر ایجاد شده و تخریب سازه بتنی انجام می‌گردد. بنابراین جلوگیری از ایجاد میکروترک‌ها در ناحیه انتقال مرزی بین سنگدانه و ملات که به ITZ موسوم است نقش بسیار مهمی در به تعویق افتادن تخریب بتن دارد. به ناحیه‌ای به ضخامت 30 میکرومتر در اطراف سنگدانه ITZ می‌گویند. در این تحقیق اثر افزودن نانوسیلیس در ضخامت ترک‌های ناحیه انتقال مرزی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که حضور درصد مناسبی از نانوسیلیس می‌تواند تا حد زیادی ضخامت ترک‌های ناحیه ITZ را کاهش دهد. برای بررسی ترک‌ها در این ناحیه از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شده است. در این تحقیق از پرتوهای الکترون‌های ثانویه برای مشاهده ناحیه ITZ بهره گرفته شده است.