شاهنامه در دیوان همام تبریزی

Abstract

آذربایجان یکی از مراکزِ مهم فرهنگیِ ایران و جایگاهی سپند بوده است که ساکنانِ آن در گسترش و ترویج فرهنگ ایرانی نقشی بسزا داشته‌اند. حضور زبان فارسی و شاعرانِ بزرگِ فارسی‌سرا از دیرباز این بخش از ایران را به یکی از پایگاه‌های این زبان تبدیل کرده است. یکی از شاعرانِ نامدارِ آذربایجان همام تبریزی، شاعرِ قرن هفتم هجری، است که دیوانِ او، به‌ویژه، به دلیل دارا بودنِ غزل‌هایی به زبانِ آذری، حائز اهمّیّت است. جست‌وجو در دیوان این شاعر توجّه او را به شاهنامه و داستان‌های ملّی نشان می‌دهد؛ به طوری که در دیوانِ همام شخصیّت‌های شاهنامه و داستان‌های ملّی و گاه تصاویر و واژگانِ شاهنامه‌ای ‌یکی از دست‌مایه‌های شاعر برای سرودنِ شعر است. از همین روی، در این مقاله کوشیده‌ایم با بررسیِ دیوانِ همام تبریزی مواردی را که او به داستان‌های ملّی و شاهنامه نظر داشته است، به دست دهیم.<br /> <strong> </strong>