تاثیر تنش شوری بر برخی از صفات بیوشیمیایی چهار رقم بادام

Abstract

<strong>ترکیب پایه و پیوندک</strong><strong>،</strong><strong> خصوصیات بیوشیمیایی بادام </strong><strong>را در شرایط شوری، تحت </strong><strong>تاثیر قرار می­دهد. به­منظور ارزیابی </strong><strong>اثر تنش شوری بر تغییرات بیوشیمیایی</strong><strong> تعدادی از ژنوتیپ­های بادام</strong><strong>،</strong><strong>آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل</strong><strong>ا</strong><strong> تصادفی با دو عامل ژنوتیپ در چهار سطح </strong><strong>(</strong><strong>'شکوفه‘،</strong><strong>'سهند‘ و ژنوتیپ'40-13‘ پیوند </strong><strong>شده روی پایه </strong><strong>GF₆₇₇</strong><strong>و پایه </strong><strong>GF₆₇₇</strong><strong>بدون پیوند)</strong><strong>و شوری آب آبیاری در پنج سطح (5/0، 5/2، 9/4، </strong><strong>3/7</strong><strong> و 8/9 </strong><strong>دسی­زیمنس</strong><strong> بر متر</strong><strong>)، </strong><strong>انجام شد.</strong><strong> پس از اعمال تیمارهای آزمایشی</strong><strong>،</strong><strong> صفات بیوشیمیایی از قبیل فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانتی، قندهای محلول و نامحلول، </strong><strong>پرولین،</strong><strong> پروتئین­های محلول کل، فعالیت آنزیم­های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، </strong><strong>پراکسید هیدروژن، مالون دی­آلدئید و سایر آلدئیدها </strong><strong>اندازه­گیری شد. </strong><strong>نتایج حاصل از آزمایش نشان داد، </strong><strong>محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی­آلدئید و سایر آلدئیدها، با افزایش غلظت نمک</strong><strong>تا سطح شوری 8/9</strong><strong>دسی­زیمنس</strong><strong> بر متر </strong><strong>در ژنوتیپ­های مورد مطالعه، افزایش یافت. همچنین، محتوای </strong><strong>فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، قندهای محلول، پرولین، پروتئین محلول کل، </strong><strong>فعالیت آنزیم­های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپ­های مطالعه شده، ابتدا با زیاد شدن غلظت نمک، افزایش یافت و سپس با افزایش بیشتر سطح شوری، مقدار آن­ها کم شد. در مجموع، بیشترین محتوای پروتئین­های محلول کل، فعالیت آنزیم­های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در سطح شوری</strong><strong> 3/7 </strong><strong>دسی­زیمنس</strong><strong> بر متر و بیشترین محتوای </strong><strong>فنل کل، ظرفیت آنتی­اکسیدانی، قندهای محلول و پرولین</strong><strong> در سطح شوری</strong><strong>8/9</strong><strong> دسی­زیمنس</strong><strong> بر متر و کمترین محتوای پراکسید هیدروژن، مالون دی­آلدئید، سایر آلدئیدها و قندهای نامحلول در دو سطوح شوری </strong><strong>3/7</strong><strong> و 8/9 </strong><strong>دسی­زیمنس</strong><strong> بر متر در رقم </strong><strong>'شکوفه‘، </strong><strong>مشاهده شدند. </strong><strong>در مجموع، از میان </strong><strong>ژنوتیپ­های</strong><strong> مورد مطالعه، ارقام </strong><strong>'شکوفه‘ و 'سهند‘ </strong><strong>پیوند شده روی پایه</strong><strong>GF₆₇₇</strong><strong>به ترتیب، به عنوان متحمل­ترین و حساس­ترین ارقام به شوری، تشخیص داده شدند. </strong>