مطالعه موانع به‌کارگیری سیستم TDABC در صنایع تولیدی شهرستان اردبیل

Abstract

توجه به عامل برنامه‌­ریزی و تعیین اهداف سازمان بدون توجه به عامل بهایابی عملاً امری ناممکن می­باشد. میزان دسترسی به اهداف و برنامه­‌های سازمان و فرآیندهای آن به تنهایی گویای عملکرد بهره­‌وری سازمان­ها نمی­باشد. سامانه بهایابی بر مبنای فعالیت زمان­گرا فرآیند بهایابی برای تخصیص هزینه­های منابع به طور مستقیم به محصولات و خدمات می­باشد. هدف از پژوهش حاضر مطالعه موانع به­‌کارگیری سامانه بهایابی بر مبنای فعالیت زمان­گرا در صنایع تولیدی اردبیل می­باشد. به این منظور اطلاعات 42 شرکت تولیدی برای سال مالی 1393 به­‌کار گرفته شده است. اطلاعات موردنیاز به وسیله پرسشنامه طیف لیکرت جمع‌­آوری گردیده است. فرضیه‌­های پژوهش با استفاده از آزمون­های t تک متغیره برای رد یا تأیید آنها مورد واکاوی قرار گرفته است. یافته­های پژوهش بیانگر آن است که نبود فرهنگ لازم در مدیران مانعی برای استقرار این سامانه است و فرضیه­‌های آشنا نبودن مدیران مالی با تکنیک­های نوین، نبودن زمان­سنجی برای محصولات، نبود سامانه اطلاعاتی مناسب، پایین آمدن پرداخت حق بهره­‌وری مورد تأیید قرار نگرفت.