بررسی معناشناختی تاریخی و توصیفی واژه مقت

Abstract

<span style="font-family: 'B Lotus'; font-size: 13pt; mso-ansi-font-size: 11.0pt; mso-bidi-language: FA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-language: EN-US; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman';" lang="FA" dir="RTL">مراد از معناشناسی مفردات قرآن، شناخت معانی آن‌ها در دو حوزه تاریخی و توصیفی است. در<br />معناشناسی تاریخی، با تکیه بر کتب لغت، تاریخی و شعر، معلوم می‌شود که واژه‌ی «مقت»<br />بنا بر سنت خاص زمان جاهلیت، بر نوعی نکاح، اطلاق می‌گردیده و کاربرد این واژه در<br />قرآن، گویای رواج آن در جوامع مکی و مدنی دوران جاهلیت بوده است. خویشاوندی، که<br />مهم‌‌ترین عنصر تصور جاهلی نسبت به وحدت اجتماعی بوده، عامل ایجاد نکاح مقت گردیده<br />است. در بخش معناشناسی توصیفی، با رجوع به آیات قرآن و کنارهم قرار دادن لغات هم<br />جوار با این واژه، مفهوم قرآنی «مقت» حاصل می‌گردد؛ لذا اسلام، مصداق‌های جدیدی را<br />معادل بار معنایی «مقت» ایجاد کرد، ولی معنای اساسی این واژه از جاهلیت تا زمان<br />نزول قرآن، تغییر نکرد؛ نقشه کلی و نظام عمومی این واژه در قرآن، شکل تازه‌ای به<br />خود گرفت؛ واژه‌ای که در گذشته منحصراً یک سنت مذموم بود، در اسلام معادل‌هایی چون<br />خلف وعده، استنکاف از جهاد و کفرگرایی پیدا کرد که هر کدام از منظر قرآن، برابر<br />اشد بغض و غضب سخت الهی می‌باشد</span>