مدل‌سازی عوامل موثر بر شادی سازمانی با رویکرد مدل‌سازی تفسیری ساختاری فراگیر (TISM)

Abstract

شادی سازمانی یکی از موضوعات بسیار حیاتی در مدیریت و روان‌شناسی بوده و یکی از عوامل مؤثر بر بهره­وری محسوب می­‌شود. ازطرفی، نتایج گزارش­های بین­المللی حاکی از عدم شادی در کشور و به‌تبع‌آن در سازمان‌های ایران است که لزوم توجه بیش‌ازپیش به این مسئله آشکار می‌شود. لذا در این پژوهش محققان درصدد طراحی مدلی متشکل از عوامل مؤثر بر شادی سازمانی و همچنین کشف روابط ساختاری میان آن­ عوامل با استفاده از روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری فراگیر در بانک سپه می­باشند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است، جامعه موردمطالعه تحقیق، مدیران ارشد و میانی و خبرگان دانشگاهی می‌باشند. براین‌اساس، 10 نفر از مدیران ارشد و میانی بانک سپه و 5 تن از اساتید دانشگاهی در رشته مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی به‌صورت هدف‌مند قضاوتی انتخاب شدند. مدل طراحی‌شده حاوی 11 عامل اعتماد، خوش­بینی، رضایت شغلی، امنیت شغلی و اقتصادی، اهداف کاری مشخص و مشترک، تعهد سازمانی، یادگیری سازمانی، احساس عدالت، صداقت، علاقه‌ به کار و معنی‌داربودن کار است که در 8 سطح طبقه­بندی شده است. یافته­ها نشان می­دهد که از میان مجموعه این عوامل، عامل اهداف کاری مشخص و مشترک به‌عنوان عامل زیربنایی شکل‌گیری شادی سازمانی کارکنان تشخیص داده ‌شده‌ است که به ایجاد حس عدالت در افراد در ساختار مزبور منجر شده و به‌تبع‌آن صداقت، امنیت شغلی و اقتصادی و خوش‌بینی تحقق یافته و درنهایت تعهد سازمانی پیامد نهایی آنها خواهد بود.