ارزیابی سه نوع پوشش-زهکش‌ ژئوکمپوزیت در یک مدل آزمایشگاهی

Abstract

در دهه اخیر استفاده از انواع مواد ژئوسنتتیک با اهداف گوناگون در پروژه‌های آبیاری و زهکشی، به دلیل مزایای نسبی آن‌ها گسترش یافته است. در پروژه‌های زهکشی نیز استفاده از ژئوتکستایل‌ و PLM به جای پوشش دانه‌ای مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش به منظور بررسی کارایی پوشش-­زهکش­های ژئوکمپوزیت به عنوان زهکشی جدید در کاهش سطح آب زیرزمینی انجام شد. به منظور شبیه­سازی شرایط حدی در آزمایشگاه، از یک مخزن آب و خاک (حاوی ماسه)، استفاده گردید. سه پوشش-زهکش با پوشش­های ژئوتکستایل متفاوت، زهکش لوله‌ای با پوشش دانه‌ای، زهکش لوله­ای با پوشش ژئوتکستایل و PLM از نوع PP450 در این شرایط مورد آزمایش قرار گرفتند. سطح تماس با خاک در پوشش-زهکش­ها و زهکش لوله­ای باهم برابر بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عملکرد پوشش-زهکش­ها در تخلیه آب مازاد خاک و کاهش سطح ایستابی، در اکثر بارهای آبی تقریباً نزدیک به زهکش دانه­ای بود، به گونه‌ای که در بار آبی 110 سانتی­متر و در مرکز زهکش، افت پروفیل سطح آب در پوشش-زهکش­های ژئوکمپوزیت 3/14 درصد کمتر از زهکش با پوشش دانه­ای بود. با افزایش فاصله افقی نسبت به زهکش، افت در پوشش-زهکش­ها 9/8 درصد کمتر از زهکش با پوشش دانه­ای شد.