نقش آموزش، سبک رهبری تحول‌گرا و تعامل‌گرا بر عملکرد شغلی کارکنان جهت تحقق جامعه اسلامی در بیانات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) (دانشگاه پیام نور واحد کمیجان)

Abstract

امروزه، آموزش و سبک‌های رهبری تحول‌گرا و تعامل‌گرا با در نظر گرفتن عملکرد شغلی در درون سازمان به‌عنوان عامل ایجاد انگیزه و تغییر سازمان تأثیر به‌سزایی بر نوع نیازها و آگاهی کارکنان دارد. در این رهگذر نیز شیوه‌های نوین مدیریت و رهبری سازمان امری است اجتناب‌ناپذیر، چرا که شیوه‌های سنتی مدیریت و رهبری در شرایط تحول و پویای امروزی فاقد اثربخشی لازم است؛ بنابراین در این پژوهش ضمن بیان تعاریفی از سبک‌های رهبری سعی شده است رابطه بین آموزش و رهبری تحول‌گرا و رهبری تعامل‌گرا با عملکرد شغلی کارکنان بررسی شود. روش پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر حسب نحوه گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی ـ هم‌بستگی به شمار می‌آید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی کارکنان، اساتید و دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد کمیجان در تابستان سال 1398 (92 نفر) تشکیل دادند که کلیه نفرات به‌صورت سرشماری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها از دو پرسش‌نامه (پرسش‌نامه رهبری تحول‌گرا بارنت[1] و همکاران و پرسش‌نامه ارزیابی عملکردشغلی کارکنان پاترسون[2]) استفاده شده و داده‌های جمع آوری شده با استفاده از روش رگرسیون خطی ساده و هم‌بستگی اسپیرمن با نرم افزار 22spssمورد تجزیه‌و‌تحلیل قرارگرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین آموزش با عملکرد شغلی کارکنان (031/0 =r و05/0 p≤) و سبک رهبری تحول‌گرا با عملکرد شغلی کارکنان (000/0 =r و05/0 p≤) و بین سبک رهبری تعامل‌گرا (مبادله‌ای) و عملکرد شغلی کارکنان (001/0 =r و05/0 p≤) رابطه معناداری وجود دارد و از بین سبک‌های رهبری تحول‌گرا، تعامل‌گرا بهترین پیش‌بینی‌کننده عملکرد شغلی کارکنان سبک رهبری تحول‌گرا است و هم‌چنین آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآمد لازمه تحقق جامعه اسلامی است.