بررسی علل گرایش به اعتیاد در بین زندانیان با تاکید بر زندان مرکزی اصفهان و پیشگیری از آن

Abstract

پژوهش حاضر به طور خاص به بررسی علل گرایش به اعتیاد در میان زندانیان می پردازد. روش تحقیق حاضر پیمایشی بوده و جامعه آماری آن 1000نفر از زندانیان زندان مرکزی اصفهان بوده که نمونه آماری آن نیز تعداد 100 نفر از زندانیان این زندان به شیوه تصادفی می باشند. پژوهش حاضر در چهار فصل تنظیم یافته است، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که عوامل مختلفی در اعتیاد زندانیان و گرایش ایشان به مواد مخدر موثر است. فراوانی و در دسترس بودن موادر مخدر در زندان، تعداد بالای زندانیان در مقایسه با ظرفیت زندان مرکزی اصفهان، کمبود امکانات رفاهی و سرگرم کننده در زندان، محدودیت در اشتغال زندانیان و فضاهای کارگاهی زندان و پایین بودن امید به آینده و ادامه زندگی معمولی در خارج از زندان از مهمترین عوامل گرایش زندانیان به سمت مواد مخدر را تشکیل می دهد. وقتی کسی وارد زندان می شود حق انتخاب در بسیاری از فعالیتهای شخصی و اجتماعی خود را از دست میدهد زندانیان نمی توانند بیشتر مسائل اساسی و اولیه زندگی خود را مانند اینکه چه وقت استحمام کنند،چه لباسی بپوشند،چه وقت بخوابند،چه زمانی و چه نوع غذایی را بخورند،انتخاب کنند. این تجربه دردناک برای هر انسانی بسیار تکان دهنده است و توأم با فشارهای روانی است. این حالت منجر به واکنش هایی خواهد شد از جمله،خشم ناکامی سردرگمی،اضطراب احساس ناامیدی و افسردگی به ویژه برای کسانی که برای اولین بار وارد زندان می شوند،بسیار تحقیرآمیز و هولناک خواهد بود.این واکنشها زمینه ای مساعد برای سوء مصرف مواد را فراهم می آورد.