مقاوم سازی دیوارهای بنایی با شاتکریت مسلح در برابرانفجار

Abstract

در پروژه­های پدافند غیرعامل، مقاوم‌سازی دیوار­های بنایی اهمیت ویژه­ای دارد. یکی از روش­های متداول در مقاوم‌سازی لرزه­ای دیوارهای بنایی اجرای یک لایه شاتکریت مسلح است. تاکنون محققین بسیاری رفتار دیوارهای مقاوم‌سازی­شده با شاتکریت در برابر زلزله را مورد بررسی قرار داده­اند. با این حال رفتار چنین دیوارهایی در برابر انفجار کمتر مورد توجه بوده و تأثیر مشخصات مش و ضخامت شاتکریت در برابر این نوع بارگذاری بررسی نشده است. در این تحقیق با قرار دادن Kg700 تی­ان­تی در فواصل 3، 9 و 15 متری از یک دیوار بنایی شاخص خرابی مورد بررسی قرار گرفت. در مش فولادی، فاصله آرماتورهای مش شاتکریت 10 و 15 سانتی­متر و ضخامت شاتکریت برابر 10،5 و 15 سانتی­متر در نظر گرفته شد. در نهایت 18 مدل متفاوت از مش فولادی و ضخامت لایه شاتکریت تعریف شد. با تقویت شاتکریت، شاخص خرابی دیوار و حداکثر جابجایی مرکز دیوار کاهش یافت. در کلیه مدل­ها، به­علت نزدیک بودن محل انفجار به دیوار در نهایت دیوار تخریب شده و تأثیر فاصله آرماتورها در کاهش خرابی دیوار ناچیز است. در مقابل ضخامت دیوار نقش بیشتری در کاهش شاخص خرابی کششی دیوار دارد.