نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدی, محمدزکیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T23:02:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T23:02:30Z
dc.date.available1399-07-08T23:02:30Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T23:02:30Z
dc.date.issued2014-03-21en_US
dc.date.issued1393-01-01fa_IR
dc.identifier.citationاحمدی, محمدزکی. (1393). شئون فقیه در عصر غیبت. مطالعات فقه امامیه, 93(2), 228-274.fa_IR
dc.identifier.issn2476-4337
dc.identifier.urihttp://pfe.journals.miu.ac.ir/article_1764.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/145810
dc.description.abstractاسلام، دینی است جامع، جهانی و جاودانه. جامعیت اسلام به معنای توجه به تمام ابعاد وجودی انسان در تمام مراحل زندگی است. با توجه به پیش‌بینیهای پیامبر’ دربارة آیندة جامعة اسلامی و معرفی ائمة معصوم^ به عنوان ادامه دهندگان راه رسالت و غیبت طولانی آخرین امام معصوم×، برای تداوم هدایت و راهنمایی جامعة اسلامی، باید راهکاری سنجیده شده باشد تا کمال، جامعیت و جاودانگی اسلام تضمین گردد. مرجعیت فقیه جامع شرایط، بهترین فرض ممکن در عصر غیبت است. به همین دلیل، نهاد مرجعیت در قرآن و سنت و سیرة پیامبر اکرم’ و معصوم× ریشه دارد و آنها عملاً نهاد مرجعیت را در جامعة اسلامی تأسیس کرده‌اند و عینیت بخشیده‌اند تا مشکل جامعة اسلامی را در عصر غیبت برطرف سازند. مسئله اصلی این است که در عصر غیبت، پیامبر’ و ائمة معصوم^ چه وظایفی را بر عهدة فقیهان قرار داده‌اند؟ آیا تمام شئون ائمة معصوم^ به فقهای واجد شرایط منتقل شده است؟ این نوشتار می‌کوشد به این پرسشها پاسخ دهد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherجامعه المصطفی العالمیهfa_IR
dc.relation.ispartofمطالعات فقه امامیهfa_IR
dc.relation.ispartofPajooheshname Feghh e Emamiehen_US
dc.subjectشئون پیامبرfa_IR
dc.subjectولایتfa_IR
dc.subjectمرجعیتfa_IR
dc.subjectزعامت دینیfa_IR
dc.subjectفتواfa_IR
dc.subjectقضاوتfa_IR
dc.titleشئون فقیه در عصر غیبتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume93
dc.citation.issue2
dc.citation.spage228
dc.citation.epage274


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد