نقش ساختار خانواده و خودکارآمدی اجتماعی در پیش‌بینی استفاده آسیب‌زا از فضای مجازی در بین جوانان شهر یزد

Abstract

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف پیشبینی استفاده آسیبزا از فضای مجازی براساس ساختار خانواده (همبستگی و انعطافپذیری) و خودکارآمدی اجتماعی در بین جوانان شهر یزد انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی و طرح آن همبستگی از نوع پیشبین است. جامعه آماری پژوهش شامل همه جوانان شهر یزد در سال ۱۳۹۶ با محدوده سنی ۱۸ تا ۳۰ سال و نمونه مورد نظر شامل ۳۸۴ نفر (۱۸۴ دختر، ۲۰۰ پسر) به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان در این پژوهش به سوالات مقیاسهای استفاده آسیبزا از فضای مجازی کاپلان (GPCUS)، ساختار خانواده السون (FACES-III) و خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (SESS) پاسخ دادند. یافته: یافته‌های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که دو بعد ساختار خانواده یعنی همبستگی (۳۹/۰-) و انعطافپذیری (۱۷/۰-) و همچنین خودکارآمدی اجتماعی (۴۲/۰-) با استفاده آسیب‌زا از فضای مجازی رابطه معنادار دارند (۰۱/۰P