نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجعفرآقایی, مجیدfa_IR
dc.contributor.authorزینلی, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorسلطانی, افشینfa_IR
dc.contributor.authorگالشی, سراللهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:09:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:09:42Z
dc.date.available1399-07-08T17:09:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:09:42Z
dc.date.issued2017-01-20en_US
dc.date.issued1395-11-01fa_IR
dc.date.submitted2016-01-18en_US
dc.date.submitted1394-10-28fa_IR
dc.identifier.citationجعفرآقایی, مجید, زینلی, ابراهیم, سلطانی, افشین, گالشی, سرالله. (1395). مطالعه برخی تغییرات بیوشیمیایی در ژنوتیپ‏ های‏ پنبه در شرایط آبیاری با آب شور. پژوهش های پنبه ایران, 4(2), 27-44. doi: 10.22092/ijcr.2017.112855fa_IR
dc.identifier.issn2345-5306
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijcr.2017.112855
dc.identifier.urihttps://jcri.areeo.ac.ir/article_120924.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/14398
dc.description.abstractپژوهش حاضر در سال زراعی 94-1393 به‌منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری بر برخی تغییرات بیوشیمیایی ژنوتیپ‏‏های پرتوتابی شده موتانت پنبه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان با استفاده از آزمایش کرت‎های خرد شده بر پایه‏ی طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آب آبیاری با شوری‏های 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی‎زیمنس بر متر به‎عنوان کرت‎های اصلی و سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام-1673 و ال ام-1303 به‎عنوان کرت‎های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر آبیاری با آب شور بر همه ویژگی‏ها به‎جز قندهای احیایی و غیراحیایی از نظر آماری معنی‏دار بود. اثر ژنوتیپ فقط بر میزان نشاسته و برهمکنش آبیاری با آب شور و ژنوتیپ بر قندهای محلول و قندهای غیر احیایی، نشاسته و کاروتنوئید معنی‏دار بود. در شرایط آبیاری با شوری 12 دسی‎زیمنس بر متر میزان پروتئین محلول و قندهای محلول به میزان 50 درصد و پرولین به میزان 45 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز در شوری 8 نسبت به شوری 12 دسی‎زیمنس بر متر به میزان 28 درصد افزایش یافت. افزایش شوری سبب کاهش میزان کلروفیل (40 درصد نسبت به شوری 8 دسی‎زیمنس بر متر) و افزایش رنگیزه‏های کمکی از جمله کاروتنوئیدها (50 درصد) و آنتوسیانین‏ها (23 درصد) شد. عدم اختلاف معنی‏دار بین ژنوتیپ‏ها در اکثر صفات و با توجه به خصوصیت تحمل به شوری ژنوتیپ شایان می‏توان نتیجه‏ گرفت که دو ژنوتیپ  ال ام 1303 و ال ام 1673 نیز همانند ژنوتیپ  شایان دارای تحمل بالایی به شوری هستند. با توجه به بالاتر بودن میزان قندهای محلول، قندهای احیایی و کاروتنوئید در ژنوتیپ ال ام 1303، می‎توان نتیجه گرفت که این ژنوتیپ از وضعیت فیزیولوژیک بهتری در برابر شوری نسبت به ژنوتیپ شایان برخوردار باشد.fa_IR
dc.format.extent1259
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات پنبه کشورfa_IR
dc.publisherCotton Research Institute of Iranen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های پنبه ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Cotton Researchesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijcr.2017.112855
dc.subjectآنتوسیانینfa_IR
dc.subjectپروکسیدازfa_IR
dc.subjectشوری: کلرفیلfa_IR
dc.titleمطالعه برخی تغییرات بیوشیمیایی در ژنوتیپ‏ های‏ پنبه در شرایط آبیاری با آب شورfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.contributor.departmentعضو هیات علمی دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue2
dc.citation.spage27
dc.citation.epage44


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد