بررسی "استدلال سادگی » ریچارد داوکینز درباره ی پیدایش جهان

Abstract

ریچارد داوکینز، زیست شناس معاصر انگلیسی، بر اساس استدلالی با عنوان « استدلال سادگی" fv<br />این باور است که قوانین بنیادین فیزیک در آغاز پیدایش این جهان و به دنبال آن، پیدایش<br />موجودات پیچیده ی زنده به ویژه انسان طی فرآیند تکامل تدریجی، به صورتی تصادفی و بدون نیاز<br />به وجود خداوند، پدید آمدهاند. به نظر وی، قوانین بنیادین فیزیک ساد هاند، بنابراین پیدایش تصادفی<br />و بی دلیل قوانین بنیادین، تبیینی است ساده ولی فرض وجود خالقی که قادر به طرح جهانی با<br />چنین پیچیدگی های بسیار گسترده باشد، نظریه ای است بسیار پیچیده. در مقابل، کیث وارد<br />فیلسوف برجسته ی انگلیسی و برخی فیلسوفان خداباور دیگر مانند ریچارد سوئین برن و آلوین<br />پلانتینگا، با تفکیک میان سادگی موجود در علم و سادگی نظریهی خداباورانه از طریق تقسیم مفهوم<br />از سادگی فراگیر و جهان شمول ،« سادگی شمولی » و « سادگی انحصاری » به دو قسم « سادگی »<br />نظریهی خداباورانه دفاع م یکند. از دیدگاه او وجود خداوند فرآیند تکامل و قوانین بنیادین طبیعت را<br />در یک نظام جامع و جهان شمول وحدت و انسجام می بخشد و از این رو از کفایت تبیینی برخوردار<br />است، در حالی که دیدگاه تصادف گرایانه ی داوکینز فاقد کفایت تبیین است و از عهده ی تبیین<br />استدلال » جامع و دقیق قوانین بنیادین فیزیک و فرآیند تکامل بر نمی آید. از دیدگاه کیث وارد<br />است. این مقاله میکوشد قوت دیدگاه خداباورانه را « مغالطهی سادگی » داوکینز در واقع « سادگی<br />او را نشان « استدلال سادگی » نسبت به دیدگاه ماتریالیستیِ ریچارد داوکینز و بدین ترتیب نادرستی<br />دهد.