ارتباط میان ذهنی در زیست جهان پدیدارشناسی هوسرل

Abstract

آگاهی استعلایی اصل نخستینی است که بنای فلسفه ورزی فیلسوف بزرگی هم چون هوسرل بر آن<br />بنیاد گشته است. وی با پژوهش در ساختار التفاتی این آگاهی، آ نرا چنان بنیادین اصل فلسفه ورزی<br />می پذیرد و اصلاً خود را نودکارتی دیگری م یخواند. در این پژوهش تلاش م یشود، با قرائت مستقیم<br />تأملات دکارتی هوسرل، از سولیپسیم دکارتی به سوی فلسفه ای استعلایی گذر کنیم و سپس به<br />تقوم ارتباط میان ذهنی و تقرر آن در زیست جهان و مراتب مختلف آن (ارتباط میان ذهنی و نسبت<br />سوژه و ابژه ها) بپردازیم. موضوع محوری در چنین رهیافتی ساختاری پدیدارشناسانه است؛ یعنی<br />عملکردی روشمند که ما را به سوی اصل نخستین امور که همان آگاهی است رهنمون می کند؛<br />همان روش و یقین ریاضی واری که در متن پدیدارشناسی هوسرلی به گونه ای جدی دنبال می شود.<br />این همان راهی است که موجب تقوم چیزها و گذر به سوی من استعلایی و ایجاد ارتباطی<br />میان ذهنی بین چیزهاست. در چنین طریقی می توان نتایج پدیدارشناسانه ی تحلیل تجربه ی آگاهی<br />(من استعلایی) را در بر گرفت.