مقایسۀ رویکرد یک‌جانبه‌گرایی و چندجانبه‌گرایی ایالات متحده در قبال پروندۀ هسته‌ای ایران
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
396.4کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
چکیده برنامۀ هسته‌ای ایران، یکی از موضوعهای مهم در رابطۀ آمریکا و ایران پس از انقلاب اسلامی است. رویکردهای مختلف آمریکا در قبال این پرونده نقش مهمی در فراز و فرود آن داشته است. دو رویکرد «یک‌جانبه‌گرایی» و «چندجانبه‌گرایی» از جمله مهم‌ترین آن‌هاست. در دورۀ جرج دبلیو بوش، آمریکا با پی‌گیری سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه، هژمون شدن را دنبال می‌کرد. در سال‌های آخر بوش، سیاستِ این دولت به‌دلیل ناکارآمدی‌های آن در خاورمیانه، رو به چندجانبه‌گرایی گذاشت، که البته رویکردی قوی نبود. اوباما سیاست‌های چندجانبه را در زمینه‌های مختلف؛ از جمله پروندۀ ایران دنبال کرد و مذاکره با ایران، و همکاری با کشورهای 1+5 حاصل چندجانبه‌گرایی آمریکا و تغییر در سیاست‌هایِ ایران بود. این مقاله، با روش مقایسه‌ای، به‌دنبال مقایسۀ این دو رویکرد اساسی با این پرسش است که «رویکردهای دولت بوش و اوباما در قبال پروندۀ هسته‌ای ایران، چگونه با هم قابل مقایسه‌اند؟» با این فرضیه که «در مقایسۀ میانِ سیاستِ آمریکا در قبال پروندۀ هسته‌ای ایران، «هژمونیک‌گرایی و نظامیگری» شاخص‌های مهم یک‌جانبه‌گرایی و «همکاری و نهادگرایی بین‌المللی»، شاخص‌های مهم چندجانبه‌گرایی هستند.»
کلید واژگان
واژه‌های کلیدی: یکجانبهگراییچندجانبهگرایی
ایالات متحده
ایران
پروندۀ هسته‌ای
تحریم
شماره نشریه
31تاریخ نشر
2017-06-221396-04-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضاسازمان پدید آورنده
عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، ایران، اهواز.فارغ التحصیل کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی، مرکز تسوج
شاپا
2008-76162716-9693
