بررسی امکان کنترل بیولوژیکی Phytophthora drechsleri عامل بوتهمیری خیار توسط جدایههای Trichoderma spp. در شرایط گلخانه
(ندگان)پدیدآور
خانی, احسانملکی, مژدهشهریاری, داریوشنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
خیـار (Cucumis sativus) یکـی از محصـولات تجـاری مهم در ایـران و جهـان بـوده کـه سـرشـار از منـابع غنـی از فیبـر و ویتامیـن با ارزش غـذایی زیاد است. این محصـول همواره مورد حملـه عـوامل بیماریزای خـاکزاد قرار دارد که نه تنهـا خسـارت اقتصـادی قابل توجهـی برعملکرد محصول وارد میکنند، بلکه کیفیت و بازارپسندی محصول را نیز کاهش میدهند. یکی از مهمترین و مخربترین بیماریهای خاکزاد خیـار، بوتـهمیـری و پوسیـدگی ریشـه و طـوقه با عامل Tuker Phytophthora drechsleri میباشد. در این مطالعه توان بیوکنترلی جدایههای سه گونه قارچ Trichoderma بر روی قارچ عامل بیماری در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای بررسی شد. جدایههای آنتاگونیست مورد بررسی شامل گونه  Trichoderma harzianum (جدایههای Th3، Th5، Th6، Th7 و Th9)،گونـهT. longibrachiatum (جـدایـه Tl2) و گـونـه T. atroviride (جدایههای Ta1، Ta4، Ta8 و Ta10) بودند. آزمونهای کشت متقابل، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 11 تیمار در سه تکرار اجرا شد. جدایه Th6 با 3/89 درصد بیشترین خاصیت بازدارندگی از رشد را در کشت متقابل نشان داد. پیچش هیفی در تماس جدایههای تریکودرما با فیتوفترا مشاهده نشد ولی هیفهای تریکودرما به موازات هیفهای فیتوفترا رشد کردند و آپرسوریوم و هاستوریوم را تشکیل دادند. براساس نتایج به دست آمده از بررسیهای آزمایشگاهی، موفقترین جدایهها از نظر فعالیت آنتاگونیستی در مقابل P.drechsleri، جدایههای Th6، Th5، Th3 و  Ta1بودند. چهار جدایه مذکور جهت انجام مطالعات گلخانهای انتخاب شدند. در گلخانه، آزمونهای تیمار خاک و آغشتهسازی بذر با سوسپانسیون اسپور جدایههای تریکودرما به منظور بررسی توان کنترلی این جدایهها در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در سه تکرار اجرا شد. نتایج بررسیهای گلخانهای نشان داد که جدایـههای مورد بررسی با سطوح مختلفی قادر به کنترل بیماری بودند. جدایههای Th6 و Ta1 به ترتیب با 75/91 درصد و 5/83 درصد بیشترین تأثیر کاهنده را بر بیماری به صورت کاهش درصد گیاهچه میری در اولین آماربرداری پس از تیمار خاک داشتند و پس از آنها جدایههای Th3 و Th5 قرار گرفتند. در روش آغشتهسازی بذر نیز جدایههای Th6 و Ta1 موفقتر از جدایههای دیگر عمل کردند و در تیمارهای مایهزنی شـده با این جدایهها و فیتوفترا، درصد جوانهزنی بذر به ترتیب 100 و 34/83 درصد بود. به طور کلی در این تحقیق، روش تیمار بذر در مقایسه با تیمار خاک در کاهش بیماری مؤثرتر بود. جدایههای مورد بررسی در افزایش رشد گیاه نیز موثر بودند و دو جدایه  Ta1 و Th6 به طور معنیداری وزن تر و ارتفاع گیاهان را افزایش دادند.
کلید واژگان
تریکودرماکنترل بیولوژیک
بوتهمیری خیار
< Phytophthora drechsleri>
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2016-05-211395-03-01
ناشر
معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشواسازمان پدید آورنده
گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین– پیشوا، ورامین، ایراندانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین;پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماریشناسی گیاهی، ورامین، ایران
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، ورامین، ایران




