بررسی اثر پاکلوبوترازول در تولید ریزغده و خصوصیات رویشی سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.) در سیستم هواکشت

Abstract

به منظور بررسی تأثیر پاکلوبوترازول بر تولید ریزغده سیب‌زمینی در سیستم هواکشت، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از سیب‌زمینی رقم ساوالان انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل غلظت‌های مختلف پاکلوبوترازول (0، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر) و زمان محلول پاشی اندام‌های هوایی (30 و 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل پاکلوبوترازول در زمان اعمال تیمار برای متغیرهای تعداد، وزن تر و خشک ریزغده، ارتفاع گیاه و فاصله میانگره‌ای معنی‌دار بود. مقایسه میانگین ترکیب‌های تیماری مورد بررسی نشان داد که استفاده از 50 میلی‌گرم در لیتر پاکلوبوترازول، 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت، بیشترین تعداد ریز غده (9/6)، وزن تر (65 گرم) و وزن خشک ریزغده (11 گرم)، وزن خشک ریشه (2/3 گرم) و قطر ساقه (03/9 میلی‌متر) را تولید نمود. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از 50 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول،در زمان شروع ریزغده‌زایی گیاهان در سیستم هواکشت، باعث تولید بیشترین تعداد ریزغده در گیاه و نیز بالاترین عملکرد ریزغده در واحد سطح شده است.