بررسی بیماران مزمن انسدادی ریوی مراجعه‌کننده به بخش اورژانس؛ مطالعه اپیدمیولوژیک

Abstract

اهداف: امروزه مطالعات اپیدمیولوژیک اهمیت زیادی برای سازماندهی بیماری در سطح جامعه، ارزیابی ریسک‌فاکتورهای اصلی بیماری و همچنین تاثیر بیماری بر فرد و جامعه دارد. این پژوهش با هدف بررسی اپیدمیولوژیک مراجعه‌کنندگان مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی به بخش اورژانس یکی از مراکز دانشگاهی انجام شد. ابزار و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در ۶ ماه اول سال ۱۳۹۶ در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین شهر تهران انجام شد. نمونه‌گیری به روش سرشماری انجام شد و تمامی بیمارانی که تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه برایشان مطرح بود، قابلیت ورود به مطالعه را داشتند. برای جمع‌آوری اطلاعات از چک‌لیستی استفاده شد که حاوی سئوالاتی پیرامون اطلاعات پایه بیماران و اقدامات درمانی ارایه‌شده به ایشان در بخش اورژانس بود. داده‌ها با آزمون‌های مجذور کای و من-ویتنی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: از بین ۷۹۳۴۵ نفر از کل مراجعین بخش اورژانس بیمارستان مورد مطالعه در بازه زمانی مورد نظر، ۸۷ نفر (۰.۰۱%) مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه تشخیص داده شدند. شایع‌ترین شکایت اولیه در ۴۸ بیمار (۵۵.۲%) تنگی نفس بود. سابقه ابتلا به بیماری در ۵۹ نفر (۶۷.۸%) از بیماران کمتر از ۵ سال بود. همچنین ۷۹ نفر (۹۰.۸%) از بیماران تحت درمان بودند. همچنین ۳۵ نفر (۴۰.۲%) بیش از ۴۰بسته در سال سیگار مصرف می‌کردند. رایج‌ترین داروی به‌کارگرفته‌شده در بخش اورژانس آنتی‌کولینرژیک استنشاقی بود که در ۱۰۰% بیماران تجویز شده بود. نتیجه‌گیری: شیوع بیماری مزمن انسدادی ریوی در مردان نسبت به زنان بیشتر است. همانند سایر بیماری‌های مزمن، شیوع بیماری با افزایش سن در هر دو جنس افزایش نشان می‌دهد.