نقش پلیس در پیشگیری از جرائم کودکان و نوجوانان با تاکید بر تعامل و مشارکت

Abstract

زمینه و هدف: در بحث پیشگیری و مقابله با جرائم، نیروی انتظامی همیشه به‌عنوان یکی از سازمان‌های محوری و تأثیرگذار مطرح است. با عنایت به نوع وظایفی که در قوانین، به‌خصوص قانون نیروی انتظامی، برای این سازمان تعریف شده است، یکی از نهادهای مهم در راستای هدایت و پیشگیری به‌حساب می‌آید. به‌همین منظور باید پیش‌بینی‌ها و اقدامات لازم در پیشگیری از وقوع جرائم، به‌خصوص جرائم اطفال و نوجوانان را به‌عمل آورد. این پژوهش با هدف بررسی نقش پلیس در پیشگیری از جرائم اطفال و نوجوانان، با تاکید بر تعامل و مشارکت با نهادهای دولتی، مدارس و خانواده، با طرح یک فرضیه، صورت گرفت. روش‌: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل خبرگان و صاحب‌نظران حاضر در پلیس پیشگیری نیروی انتظامی، اعضای هیئت‌ علمی دانشگاه علوم انتظامی امین، اساتید آموزش ‌و پرورش، مدیران، کارشناسان، مدیران و قضات ویژه کودکان؛ معلمان و مربیان مدارس و اولیاء دانش‌آموزان دارای سابقه ارتکاب جرم، به تعداد 1146 نفر و حجم نمونه به تعداد 400 نفر با شیوه نمونه‌گیری احتمالی طبقه‌ای انتخاب شدند. پس از اطمینان از روایی و پایایی پرسش‌نامه، داده‌های جمع‌آوری شده به دو صورت توصیفی و استنباطی مورد بررسی و تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت که درنهایت فرضیه پژوهش تأیید شد. یافته‌ها و نتایج: یافته‌ها نشان می‌دهد میزان تعامل و مشارکت پلیس با نهادهای دولتی، مدارس و خانواده‌ها، تاثیر معناداری بر پیشگیری از وقوع جرم توسط کودکان و نوجوانان دارد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که این تعامل و مشارکت، می‌تواند تاثیر مثبتی در پیشبرد اقدامات پیشگیرانه از وقوع جرائم کودکان و نوجوانان داشته باشد. بر این اساس پلیس باید در وظایف و روش‌های خود تحول ایجاد کند و از تعامل و همکاری مشارکت‌جویانه با جامعه و کودکان و نوجوانان استفاده کند، در این صورت نه تنها جامعه شاهد تحولی نوین در عرصه کارکردهای پلیس می‌شود بلکه پلیس، خود یکی از اجزای موثر پیشگیری از وقوع جرم توسط کودکان و نوجوانان به‌شمار خواهد رفت و نقش قابل ملاحظه‌ای را در روند پیشگیری از جرم توسط کودکان و نوجوانان ایفا خواهد کرد.