نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضاپور قوشچی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمقصودی, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:50:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:50:11Z
dc.date.available1399-07-08T22:50:11Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:50:11Z
dc.date.issued2019-08-23en_US
dc.date.issued1398-06-01fa_IR
dc.date.submitted2019-02-05en_US
dc.date.submitted1397-11-16fa_IR
dc.identifier.citationرضاپور قوشچی, محمد, مقصودی, مجتبی. (1398). تحلیل الگو و سازوکارهای مصالحه سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی (گذار از خصومت به رقابت). جستارهای سیاسی معاصر, 10(2), 57-79. doi: 10.30465/cps.2019.4346fa_IR
dc.identifier.issn2383-1294
dc.identifier.issn2383-1308
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30465/cps.2019.4346
dc.identifier.urihttp://politicalstudy.ihcs.ac.ir/article_4346.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/141253
dc.description.abstractدر پی انقلاب اسلامی بر فراز گفتمان­های رقیب موجود، نوعی نظام سیاسی- اجتماعی منحصر به ­فرد در قالب جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت. نظام نوپدید در روندی تدریجی، در بستری از روابط هویت­سازانه و غیریت­سازانه شکل گرفته و در سایه هژمونی (خرده­)گفتمان­هایی متعدد به پیش می­رود. یافتن حد متناسبی از همگرایی، سازش و مصالحه میان نیروها و خرده­­گفتمان­های موجود و موثر همواره دغدغه­ای اساسی بوده است؛ چرا که گفتمان­ها عموما خود را در روابط سلبی و ضدیت با گفتمان­های دیگر تعریف کرده و بقا و بسط قدرت خود را در نفی و طرد گفتمان­های رقیب می­دانند. این شکل از منازعات هزینه های سنگینی را به کشور تحمیل نموده و می­تواند آینده نظام سیاسی را با مخاطرات جدی مواجه سازد. این مقاله با یک نگاه آینده­نگرانه و آسیب­شناسانه به ­دنبال پاسخگویی به این پرسش است که: گفتمان‌های سیاسی مسلط در ج.ا.ایران در نتیجه کاربست چه سازوکارها و الگوهایی می­توانند با دگرهای درون و برون گفتمانی به مصالحه برسند و آن را در عرصه سیاسی- اجتماعی بسط بدهند؟ این مقاله با ارائه مدل نظری و با ترکیب نشانه­شناسی و ایده مرزهای دگرسازی در دموکراسی شنتال موفه و ارنستو لاکلا با نظریه مصالحه سیاسی کالین مورفی بر این باور است، سیستم سیاسی- اجتماعی ایران پسا انقلابی باید سطح دگرسازی و ارتباط زنجیره هم­ارزی و منطق تفاوت خود را رقیق­تر کند تا بستر مناسبی برای به رسمیت شناختن گفتمانها توسط یکدیگر و گذر از خصومت به ­سوی رویکرد رقابت آمیز فراهم گردد.fa_IR
dc.format.extent927
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگیfa_IR
dc.publisherIHCSen_US
dc.relation.ispartofجستارهای سیاسی معاصرfa_IR
dc.relation.ispartofContemporary Political Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30465/cps.2019.4346
dc.subjectانقلاب اسلامیfa_IR
dc.subjectتحلیل گفتمانfa_IR
dc.subjectزنجیره هم ارزی و منطق تفاوتfa_IR
dc.subjectخصومتfa_IR
dc.subjectرقابتfa_IR
dc.subjectشناساییfa_IR
dc.subjectمصالحه سیاسیfa_IR
dc.titleتحلیل الگو و سازوکارهای مصالحه سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی (گذار از خصومت به رقابت)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی-پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران مرکزیfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue2
dc.citation.spage57
dc.citation.epage79


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد