بررسی اثر یک مشتق از پروتئین Apaf-1 بر فعالیت کاسپاز سلول‎های HEK293T

Abstract

مقدمه: مرگ برنامه‌ریزی شده سلول یا همان آپوپتوز یکی از مهمترین فرآیندهای فیزیولوژیکی در تکوین و حفظ هموستازی موجودات چندسلولی می‌باشد. هر گونه اختلالی در تنظیم آپوپتوز منجر به ایجاد اختلالات گسترده ژنتیکی، بیماری‌های خود ایمنی و سرطان می‌شود. فرآیند آپوپتوز هم در بحث سلامت و هم در بیماری‌ها ضروری می‌باشد. اصطلاح آپوپتوز به تغییرات مورفولوژیکی یک سلول که درگیر مرگ برنامه‌ریزی شده باشد اطلاق می‌گردد که این تغییرات معمولاً به صورت چروکیدگی سلول، متراکم شدن هسته، برآمدگی‌های سطح غشاء، قطعه قطعه شدن غشاء پلاسمائی و تبدیل شدن آن‌ها به اجسامی به نام اجسام آپوپتوزی و تغییرات سطح غشاء که در نهایت به فاگوسیتوز شدن سلول آپوپتوزی منجر می‌شود. مواد و روش‌ها: پس از ایجاد جهش هدف دار در ژنApaf-1 به کمکPCR ، سلول‎های HEK293T به کمک لیپوفکتامین ترانسفکت شدند. 24 ساعت بعد از ترانسفکشن سلول‌ها در حضور دوکسوروبیسین قرار گرفتند و فعالیت کاسپاز 3 و 7 آن‌ها در زمان‌های مختلف مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: فعالیت کاسپاز 3 و 7 به خوبی در سلول‎های ترانسفکت شده مشاهده شد و این فعالیت حدود 3 برابر سلول‎های کنترل بود که این داده به خوبی نشان دهنده افزایش فعالیت کاسپاز 3 و 7 در سلول‎هایHEK293T است. با توجه به مشاهده صورت گرفته احتمالاً دومین انتهایی پروتئین Apaf-1 نقش کنترلی بر روی آزادسازی کاسپاز دارد. نتیجه‎گیری: نتایج این پژوهش نشان داد دومین انتهایی پروتئینApaf-1 فعالیت کاسپازهای سلول را کنترل می‎کند و امکان استفاده از آن به عنوان یک بیوسنسور برای غربالگری داروهای ضد سرطان وجود دارد.