بررسی عملکرد ریشه، اندام هوایی و اسید کلروژنیک گیاه داروئی سرخارگل (Echinacea purpurea L.) تحت مقادیر مختلف کود نیتروژن و تراکم کاشت

Abstract

سرخارگل (Echinacea purpurea L.) گیاهی داروئی و چندساله از خانواده گل ستاره‌ای‌ها می‌باشد که در داروسازی جهت تهیه داروهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی کاربرد دارد. به‌منظور بررسی عملکرد اندام هوایی، ریشه و اسیدکلروژنیک این گیاه، بذور آن در قالب طرح اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان کشت و اثر سطوح مختلف کود اوره (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان فاکتور اصلی و تراکم کاشت (11، 17 و 33 بوته در مترمربع)، به‌عنوان فاکتور فرعی طی دو سال زراعی بررسی شد. نتایج نشان داد که برهمکنش ازت در تراکم در سال بر صفات وزن خشک اندام هوایی و ریشه تک بوته، عملکرد خشک اندام هوایی و ریشه در هکتار و هم‌چنین عملکرد اسید کلروژنیک اندام هوایی و ریشه معنی‌دار بود. بیش‌ترین وزن خشک اندام هوایی و ریشه تک‌بوته (به‌ترتیب 6/67 و 7/57 گرم) در تیمار 225 کیلوگرم در هکتار کود ازت و تراکم کاشت 11 بوته در مترمربع و بالاترین عملکرد خشک اندام هوایی و ریشه در هکتار (به‌ترتیب 19127 و 6342 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اسید کلروژنیک اندام هوایی و ریشه (به‌ترتیب 2/293 و 4/63 گرم در هکتار) در تیمار 225 کیلوگرم در هکتار کود ازت و تراکم کاشت 33 بوته در مترمربع به‌دست آمد. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین عملکرد خشک اندام هوایی در هکتار با عملکرد خشک ریشه در هکتار و عملکرد اسید کلروژنیک اندام هوایی و ریشه مشاهده شد.