ارزیابی تنوع ژنتیکی توده‌های مارچوبه (.Asparagus officinalis L) بومی شمال ایران با استفاده از صفات مورفولوژیکی و نشانگر مولکولی RAPD

Abstract

در این تحقیق تنوع ژنتیکی 48 توده‌ مارچوبه بومی استان مازندران با استفاده از 24 صفت مورفولوژیکی و 38 توده با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس تجزیه به عامل‌ها، نه عامل اصلی، 80 درصد تغییرات کل را توجیه کردند و صفات مربوط به اسپیر در تفکیک توده‌ها موثرتر عمل کردند. براساس تجزیه کلاستر صفات مورفولوژیکی، توده‌های مارچوبه مورد مطالعه به دو گروه اصلی تقسیم شدند. تعداد 17 آغازگر از 90 آغازگر مورد استفاده توانستند قطعات واضح و قابل ارزیابی تکثیر کنند و میزان چند‌شکلی 11/98 درصد بود. براساس نتایج تجزیه کلاستر در آزمایش RAPDبا استفاده از روش UPGMA، توده‌های مورد مطالعه در ضـریب تشابه 42/0به هفـت گروه تقسـیم شـدند و تـوده‌های مارچـوبه بومی مازنـدران از رقم مـاری واشنـگتـن UC350، Asparagus persicus و مارچوبه بومی طالقان جدا گردیدند. در این تحقیق با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی RAPD، رقم ماری واشنگتن UC350 از توده‌های بومی مازندران جدا شد.