سیر تحول همگرایی ایران و سوریه از آغاز هزاره سوم تا «بیداری اسلامی » (2011-2000)
(ندگان)پدیدآور
جانسیز, احمداسمعیلی, علینوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
چکیده
اتحاد استراتژیک ایران و سوریه در خاورمیانه از جمله اتحادهایی است که طی چند دهه گذشته از تداوم قابل توجهی برخوردار بوده است. از طرف دیگر شکلگیری محیط جدید، فلسفه وجودی اتحادها را با چالش مواجهه میکند که در نتیجه باعث افزایش احتمال گسست در اتحادها میشود، اما علیرغم تغییرات قابل توجه در محیط سیاست خارجی ایران و سوریه در اوایل دهه اول قرن بیست و یکم، اتحاد استراتژیک این دو بازیگر منطقهای در مقطع زمانی 2000 تا 2011 تداوم یافته است. در این راستا سوال محوری این پژوهش بر این مبنا است که در تداوم اتحاد استراتژیک ایران و سوریه در خاورمیانه در مقطع زمانی 2000 تا 2011، چه عواملی ﺗﺄثیرگذار بودهاند؟ یافتههای این پژوهش بر این مبنا است که با توجه به نظریه رئالیسم تدافعی استفان والت به ترتیب اهمیت، وجود همبستگی ایدئولوژیک، نهادینه شدن همکاریها و حفظ اعتبار از عوامل اصلی تداوم اتحاد ایران و سوریه بوده است، اما رهبری هژمونیک و شکلگیری جامعه امنیتی نقشی در تداوم این اتحاد نداشتهاند.
کلید واژگان
ایرانسوریه
تداوم اتحاد
همبستگی ایدئولوژیک
نهادینه شدن
خاورمیانه
شماره نشریه
36تاریخ نشر
2017-02-191395-12-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزیIslamic Azad University
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه گیلاندانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه گیلان
شاپا
2423-49742423-7094