اثر تعاملی بین ابعاد فشار روانی شغلی و رضایت شغلی مدیران

Abstract

پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر تعاملی بین ابعاد فشار روانی و رضایت شغلی مدیران انجام شد. به این دلیل از میان مدیران سطوح مختلف از سه شرکت‌ مواد نفتی در سه شهر ایران، 140 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای اندازگیری متغیرهای پژوهش(فشار روانی شغلی و رضایت شغلی) از پرسشنامه نشانگان استرس و منابع فشار روانی شغلی دیویس، رابینز و مک‌لی و شاخص توصیف شغلی(JDI) اسمیت، کندال و هیولین استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که میزان رضایت شغلی در ابعاد مختلف آن با ابعاد مختلف فشار روانی شغلی رابطه تعاملی دارد و رضایت شغلی 49% واریانس فشار روانی و همچنین فشار روانی 52% واریانس رضایت شغلی مدیران و سرپرستان را تبیین می‌کند. با توجه به یافته‌های تحقیق می‌توان پیشنهاد کرد که نقش و وظایف مدیران شفا‌ف‌سازی شود و از ایجاد بیگانگی و سبک‌باری نقش جلوگیری شود تا میزان فشار روانی مدیران کاهش یابد.