رابطه منابع استرس‌زای سازمانی با استرس شغلی کارکنان شرکت گاز استان مازندران

Abstract

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه منابع استرس‌زای سازمانی با استرس شغلی کارکنان شرکت گاز استان مازندران بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده است. بدین منظور، از جامعه 423 نفری کارکنان شرکت گاز استان مازندران، به شیوه تصادفی طبقه‌ای (برحسب نواحی جغرافیایی) 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، دو پرسشنامه منابع استرس‌زا و استرس شغلی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌های مذکور توسط متخصصان بررسی و مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آنها نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و 83/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده‌ها از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که از بین عوامل هشت‌گانه ایجاد استرس، شش عامل انتظارات سازمانی، ارتباطات، حمایت همکاران، ویژگی‌های نقش، حمایت مسؤولین و تغییرات کاری با استرس کارکنان رابطه معنی‌داری داشتند و فقط بین دو عامل اختیارات و محیط فیزیکی با استرس کارکنان رابطه معنی‌داری وجود نداشت. همچنین از بین هشت عامل مذکور، سه عامل انتظارات سازمان، ارتباطات و ویژگی‌های نقش، پیش‌بینی کننده‌های معنی‌داری برای استرس کارکنان بودند. باید توجه داشت که پدیده استرس یکی از مسایل بسیار جدی در سازمان‌های امروزی است که سلامت نیروی کار را به خطر انداخته و هزینه‌های سنگینی را به سازمان‌ها تحمیل می‌کند، بنابراین، مدیران بایستی در عملی پیشگیرانه عوامل استرس‌زا را در محیط کار مورد شناسایی قرار داده و نسبت به رفع آن اقدامات لازم را به عمل آورند.