نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرحمانی, محمد علیfa_IR
dc.contributor.authorشفیع آبادی, عبداللهfa_IR
dc.contributor.authorموتابی, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorکیامنش, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:35:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:35:31Z
dc.date.available1399-07-08T22:35:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:35:31Z
dc.date.issued2011-08-23en_US
dc.date.issued1390-06-01fa_IR
dc.date.submitted2011-03-05en_US
dc.date.submitted1389-12-14fa_IR
dc.identifier.citationرحمانی, محمد علی, شفیع آبادی, عبدالله, موتابی, فرشته, کیامنش, علیرضا. (1390). مقایسه ی اثربخشی زوج‌ درمانی‌گروهی ‌شناختی- رفتاری و گروه ‌درمانی ‌شناختی- رفتاری بر میزان رضایت‌ زناشویی و افسردگی جانبازان. فصلنامه روانشناسی تربیتی, 2(2), 47-63.fa_IR
dc.identifier.issn2008-9414
dc.identifier.urihttp://psyedu.toniau.ac.ir/article_553065.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/135897
dc.description.abstractاختلالات هیجانی و مشکلات روان‌شناختی جانبازان، زندگی آنان و خانواده‌شان را تحت‌الشعاع قرار داده است. این پژوهش با هدف مقایسه ی اثربخشی زوج‌درمانی‌گروهی شناختی- رفتاری و گروه‌درمانی شناختی- رفتاری بر میزان رضایتمندی زناشویی و افسردگی جانبازان 25درصد و بالاتر انجام شده است. روش پژوهش از نوع شبه ‌آزمایشی<sup><sup>[1]</sup></sup> و طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه لیست‌ انتظار است. جامعه ی آماری کلیه ی جانبازان مراجعه کننده به مرکز مشاوره بنیاد شهید تنکابن در سال 89-88 می‌باشند. بدین منظور 81 جانباز به همراه همسران شان با روش نمونه گیری در دسترس، به‌کمک مصاحبه ی تشخیصی ساختاریافته (ضریب آلفای 95/0)، پرسشنامه ی رضایت‌زناشویی ‌انریچ (115 سؤالی، ضریب آلفای 85/0) و پرسشنامه ی افسردگی بک (ویرایش دوم، ضریب آلفای 94/0) بررسی شدند و سپس 24 جانباز به همراه همسران شان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌‌صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه لیست انتظار (هر گروه 8 زوج) قرارگرفتند. آن‌گاه روش زوج‌درمانی گروهی شناختی- رفتاری بر روی گروه آزمایشی یک و گروه‌درمانی شناختی- رفتاری بر روی گروه آزمایشی دو اجرا شد و در پایان سه گروه بار دیگر با پرسشنامه‌های انریچ و بک ارزیابی شدند. اطلاعات به‌دست ‌آمده از پرسشنامه‌ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس (مانکووا) و آزمون تعقیبی ال‌ماتریکس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان دادند که تفاوت نمرات زوج‌درمانی گروهی شناختی- رفتاری و گروه‌درمانی شناختی- رفتاری در پس‌آزمون، در مقایسه با گروه لیست انتظار در افزایش رضایتمندی زناشویی و کاهش افسردگی معنادار است. درمقایسه ی دو گروه آزمایشی، زوج‌درمانی گروهی شناختی- رفتاری نسبت به گروه‌درمانی شناختی- رفتاری به‌طور معناداری رضایتمندی زناشویی را افزایش داد. اما تفاوت دو گروه در کاهش افسردگی معنادار نبود. نتایج پژوهش بیانگر آن است که هر دو روش درمانی در افزایش‌رضایت ‌زناشویی و کاهش‌افسردگی مؤثرند. روش زوج‌درمانی گروهی شناختی- رفتاری در افزایش رضایت زناشویی مؤثرتر از روش گروه درمانی شناختی- رفتاری است و هر دو روش در کاهش‌ افسردگی به یک اندازه تأثیر دارند.Quasi experimentalfa_IR
dc.format.extent239
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابنfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه روانشناسی تربیتیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Educational Psychologyen_US
dc.subjectزوج‌درمانی‌گروهی‌شناختی- رفتاریfa_IR
dc.subjectگروه‌درمانی‌شناختی-‌‌ رفتاریfa_IR
dc.subjectرضایت‌زناشوییfa_IR
dc.subjectافسردگیfa_IR
dc.subjectجانبازانfa_IR
dc.titleمقایسه ی اثربخشی زوج‌ درمانی‌گروهی ‌شناختی- رفتاری و گروه ‌درمانی ‌شناختی- رفتاری بر میزان رضایت‌ زناشویی و افسردگی جانبازانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانش آموخته دکترای مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه شهید بهشتی، پژوهشکده خانواده تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشگاه تربیت معلم تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue2
dc.citation.spage47
dc.citation.epage63


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد