بررسی نقش مسجد در پیشگیری از جرائم در شهر اردبیل

Abstract

مساجد به عنوان جایگاه و محل غلیان ارزش ‏ها و هنجارهای دینی قلمداد می‌‌‌‌شود. در مساجد افراد به طور داوطلبانه بر اساس مفاهیم و ارزش‌‌‌‌های دینی به عبادت و هرگونه فعالیت دیگر مبادرت می‌‌‌‌کنند. بنابراین هر قدر فرد گرایش بیشتری به حضور یا ارتباط با این اماکن دینی داشته باشد می‌‌‌‌توان انتظار داشت که احتمال پرهیز از ارتکاب جرایم و امتناع از ورود به حوزه‌‌‌‌های رفتاری ضد اجتماعی افزایش یابد. این پژوهش با بهره‏ گیری از روش اسنادی و پیمایشی انجام شده است. جامعه ‏آماری تحقیق حاضر شامل شهروندان اردبیل می‏ باشد که برای به دست آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. بر این اساس و با توجه به جامعه آماری، حجم نمونه شامل 250 نفر و واحد تحلیل در این تحقیق فرد می‌‌‌‌باشد. در این تحقیق از روش نمونه‌‌‌‌گیری خوشه‌‌‌‌ای طبقه‌‌‌‌ای با حجم نامتناسب استفاده شده است. یافته‌‌‌‌های این پژوهش حاکی از این است که بین حضور در مسجد و آسیب ‏های اجتماعی با ضریب همبستگی 422/0- است که نشان می‏ دهد رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و معکوس است و فرضیه تایید می‏ شود. بین حضور در مسجد و ارتکاب به جرم با ضریب همبستگی 627/0- است که نشان می ‏دهد رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و معکوس است و فرضیه تایید می ‏شود. بین حضور در مسجد و جامعه‏ پذیری با ضریب همبستگی 345/0 است نشان می ‏دهد که رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و مستقیم است و فرضیه تایید می ‏شود. بین حضور افراد سالم و مجرم در مسجد تفاوت معنی‏ داری وجود دارد. همچنین t بدست آمده برابر 018/4- = t با درجه آزادی 201 = df یعنی میانگین افراد مسجدرو با میانگین افرادی که مسجد نمی‏ روند تفاوت معناداری دارد. بین جنسیت افراد و حضور در مسجد تفاوت معنی‌‌‌‌داری بین دو گروه است و همچنین t بدست آمده برابر 060/3- = t با درجه آزادی 201 = df یعنی میانگین مردان با میانگین زنان در حضور در مسجد تفاوت معناداری وجود دارد.