واقع‌گرایی و اخلاق لیبرال

Abstract

واقع­گرایی اخلاقی بدین معناست که گزاره­ها از اموری واقعی، ورای سلیقه و میل یا قرارداد حکایت می­کنند. لیبرالیسم به‌عنوان جریانی تاریخی، مکاتب و نظریه­های متفاوتی را دربرمی­گیرد. بررسی واقع­گرایی یک دیدگاه، نسبت آن دیدگاه را با امکان ارزش‌سنجی براساس استدلال و دانش نمایان می­سازد. برپایه این پژوهش، همه مکاتب لیبرالی، اعم از واقع­گرا و غیرواقع­گرا، نتیجه‌گرا یا وظیفه­گرا و همچنین نوفضیلت­گرایان، و نیز معتقدان به خردگرایی وحدت­گرا و مخالفان ایشان، در حوزه خیرات معنوی، اخلاقی و خیرات اخروی، غیرواقع‌گرایانه عمل می­کنند و ارزش­گذاری را از حوزه استدلال و دانش خارج کرده و به حوزه دلخواه افراد واگذاشته‌اند؛ درمقابل در خیرات دنیایی، واقع‌گرایان معیاری واقعی ارائه می­کنند، اما غیرواقع­گرایان به‌لحاظ نظری ارزش‌گذاری را به سلیقه یا قرارداد وامی‌گذارند؛ هرچند همه لیبرال­ها در حوزه خیرات دنیایی، در عمل واقع­گرایانه عمل می­کنند و ارزش­گذاری را براساس استدلال و دانش قرار می­دهند