| dc.contributor.author | طاهری خرم آبادی, سیدعلی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T22:33:57Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T22:33:57Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T22:33:57Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T22:33:57Z | |
| dc.date.issued | 2010-11-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1389-09-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2014-11-15 | en_US |
| dc.date.submitted | 1393-08-24 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | طاهری خرم آبادی, سیدعلی. (1389). فلسفه‌های مضاف؟!. فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت, 2(895), 89-116. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-9309 | |
| dc.identifier.uri | http://pwq.bou.ac.ir/article_10287.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/135323 | |
| dc.description.abstract | فلسفه در آغاز نامی عام برای همه دانشها بوده است. پس از دوران قرون وسطی غربیان به بخش طبیعیات فلسفه توجه ویژه نمودند و عالمان علوم طبیعی از عالمان سایر بخشهای فلسفه جدا شدند. در دوران معاصر رفته رفته بخشهای مختلف فلسفه – که همگی در روش غیر تجربی مشترک بودند- در غرب با عناوین مجزا از یکدیگر متمایز شدند. پس از انتقال این عناوین به اهل فلسفه ایران، اصطلاح فلسفه های مضاف در برابر فلسفه (مطلق) رایج شد. این اصطلاح در بر دارنده هیچ مبنا یا لازم علم شناسانه مهمی نیست؛ بلکه برای رشد و تعالی فلسفه در ایران زیان‌بار است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 317 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Practice of Wisdom | en_US |
| dc.subject | : فلسفه | fa_IR |
| dc.subject | مابعدالطبیعه | fa_IR |
| dc.subject | فلسفه مضاف | fa_IR |
| dc.title | فلسفه‌های مضاف؟! | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار گروه فلسفه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 895 | |
| dc.citation.spage | 89 | |
| dc.citation.epage | 116 | |
