مطالعه نظری توتومری در2-آمینو-7 H– پورین- 6- تیول با استفاده از تئوری تابعی چگال

Abstract

مطالعه در سطح محاسباتی(B3LYP/6-31++G(d,p روی توتومری در مولکول2-آمینو-7 H-پورین- 6- تیول به 2-آمینو-9H- پورین- 6- تیول انجام شد. ابن توتومری می‌تواند از طریق سه راه مختلف کهA،B و C نامیده شده اند انجام شود. نتایج مربوط به فاز گاز نشان می‌دهد که هر سه مسیرA، B و C دارای انرژی آزاد گیبس فعال سازی بسیار بالای به ترتیبkcal/mol6/47 ،4/69 و1/52 بوده ، بنابراین ابن فرایند نمی‌‌‌تواند در فاز گاز انجام شود. در صورت لحاظ اثر ثابت دی الکتریک حلال (آب)انرژی آزاد گیبس فعال سازی به ترتیبkcal/mol1/51 ، 1/71 و4/55 افزایش می‌یابدکه نشان دهنده عدم نقش کلیدی اثرات دوربرد حلال در این فرایند است. گنجاندن سه مولکول آب و مشارکت مستقیم آنها در فرایند انتقال پروتون موجب کاهش انرژی آزاد گیبس فعال سازی بهkcal/mol 8/24می‌شود که نشان دهتده اهمیت اثرات کوتاه برد مولکول های حلال در این فرایند است. ترکیب اثرات کوتاه و دوربرد مولکول های حلال نیز منجر کاهش انرژی آزاد گیبس فعال سازی بهkcal/mol 6/23 شد. نتایج به وضوح نشان می دهد یک حلال قطبی پروتیک می‌تواندسد انرژی را در توتومری در مولکول2-آمینو-7 H- پورین- 6- تیول به -آمینو-9H- پورین- 6- تیول کاهش دهد.