اثر رقیق‌کننده انجماد اسپرم و تلقیح مصنوعی بر بازده تولیدمثلی میش‌های تلقیح شده با اسپرم منجمد

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثر رقیق‌کننده انجماد اسپرم و روش تلقیح مصنوعی با اسپرم منجمد بر بازده تولیدمثلی میش‌های زندی بوده است. یکصد و شصت رأس میش سه تا چهار ساله نژاد زندی با میانگین وزنی 55 کیلوگرم به مدت 12 روز سیدرگذاری شده و هنگام سیدربرداری 400 واحد eCG دریافت کردند و 54 ساعت پس از سیدربرداری تلقیح شدند. میش‌ها در قالب طرح فاکتوریل به دوگروه تلقیح واژینال و تلقیح ترانس‌سرویکال تقسیم شدند و هرگروه به دو زیرگروه تقسیم و با اسپرم منجمد شده در رقیق‌کننده‌های حاوی زرده تخم مرغ یا لسیتین سویا تلقیح شدند. نتایج نشان داد نوع رقیق کننده تاثیری بر زنده‌مانی اسپرم، میزان پراکسیداسیون لیپیدهای منی و بازده تولیدمثلی نداشت (05/0<P) اما تاثیر روش تلقیح مصنوعی بر بازده تولیدمثلی معنی‌دار (05/0>P) بود و روش ترانس‌سرویکال درصد بالاتری از درصد آبستنی، زایش و بره‌زایی را نسبت به روش واژینال نشان داد. در نتیجه با توجه به مزایای استفاده از رقیق کننده با منشا گیاهی برای انجماد اسپرم قوچ می‌توان از رقیق کننده حاوی لسیتین سویا استفاده نمود و با استفاده از روش تلقیح مصنوعی ترانس‌سرویکال بازده تولیدمثل را بهبود داد.