مقایسه اثرعصاره الکلی و آبی دانه ی گیاه سیاه دانه بررژنراسیون نورون های حرکتی آلفای شاخ قدامی نخاع پس ازکمپرسیون عصب سیاتیک دررت

Abstract

زمینه وهدف:به دنبال کمپرسیون عصب، رادیکال­های آزاد باعث مرگ سلول­ها می­شوند، سیاه دانه(Nigella sativa) از خانواده آلاله دارای اثرات فارماکولوژیکی مانند آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد سرطانی و ضدآپوپتوزی است. این تحقیق به بررسی اثر نوروپروتکتیوی عصاره­ های آبی و الکلی دانه سیاه دانه بر رژنراسیون نورون­های حرکتی در عصب سیاتیک رت می­پردازد.روش کار:36 سر رت نر به­ طور تصادفی در شش گروه شش تایی کنترل، کمپرسیون، تیمار AوB : کمپرسیون+ تیمار با عصاره الکلی با دوز mg/kg50 و 75، تیمارCوD: کمپرسیون+ تیمار با عصاره آبی با دوز mg/kg75 و50 با 2 تکرار تقسیم شدند. درگروه کنترل عضله در محل عصب سیاتیک شکافته و در گروه­های کمپرسیون و تیمار عصب سیاتیک تحت کمپرسیون(60 ثانیه) قرار گرفت. پس از 28 روز رت­ها با روش پرفیوژن تثبیت و پس از نمونه­برداری از قطعات کمری نخاع L2-L4و پاساژ بافتی، از آن­ها برش‌های 7 میکرونی به صورت سریالی تهیه و پس از رنگ آمیزی با آبی تولوئیدین شمارش نورون­های آلفا به روش دایسکتور انجام شد.داده هابااستفاده ازنرم افزار 14Minitab و آزمون­ ها ی آماریT-test و ANOVAتجزیه وتحلیل گردیدندیافته ها:نتایج نشان می­دهند که دانسیته نورونی درگروه کمپرسیون نسبت به گروه کنترل و گروه­ های تیمار کاهش معنی­ داری داشته است نتیجه گیری:تیمار با عصاره الکلی نسبت به آبی اثرات نوروپروتکتیو بیشتری داشته و موجب افزایش دانسیته نورون­های حرکتی آلفاشاخ قدامی نخاع دررت­ های دارای کمپرسیون عصب سیاتیک می­گردد.