تعیین ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی مورد چرای گاو دورگه با استفاده از روش زمان‌سنجی در مراتع شورروی ارومیه

Abstract

مطلوبیت گیاهان علوفه ای برای دامهای اهلی و وحشی عامل مهمی در ارزیابی تناسب مرتع با نوع دام می باشد. این مطلوبیت در تعیین وضعیت، ظرفیت و مدیریت علمی مرتع مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو توجه به ارزش رجحانی گونه های موجود در یک منطقه از نکات کلیدی است که می تواند موفقیت مدیریت در دستیابی به اهدافش را تضمین نماید. بدین منظور در این بررسی ارزش رجحانی گونه های گیاهی به روش زمان سنجی برای گاو دورگه تعیین گردید. روش کار بدین صورت بود که که طی 4 سال در ماههای اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر و در هر ماه یک روز در دو زمان و هر زمان حدود 20 دقیقه از چرای گاو دو رگ، روی گونه های مورد چرا، فیلم تهیه ( در مجموع 6 بار) و پس از انتقال فیلم به کامپیوتر، زمان چرای هر گونه مشخص گردید. همچنین تعداد دفعات استفاده از گونه ها، مدت زمان استفاده از هر گونه و زمان بدون چرا در ماههای مذکور برای هر دام مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین گونه های مختلف از نظر مدت زمان چرا و درصد زمان چرا در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد.. علاوه بر این اثر متقابل گونه –ماه بر مدت چرا و درصد زمان چرا ، نیز معنی دار بود. درصد زمان چرا شده گونه ها در سالهای مختلف با هم تفاوت معنی دار ندارد. اما مدت چرا و درصد زمان چرا شده در ماههای مختلف در سطح 0.05 معنی دار بوده است.