نقش ایین های مذهبی در ساختار شهر سنتی (مطالعه موردی: شهر شوشتر)

Abstract

<strong><em>نمادها و آیین‌های مذهبی در طی قرن‌ها همواره نظم و قواعدی را در ساختار شهر‌های سنتی جاری کرده‌اند؛ و از دلایلی بوده که شهر‌ها پاسخگوی بسیاری از نیازهای روحی و روانی ساکنان خود بوده‌اند.</em></strong><strong><em> تحلیل شکل و ساختار شهر بدون توجه به مجموعه‌ی آیین‌های مذهبی که در طول سالیان متمادی برگزار می‌شود امکان‌پذیر نیست.</em></strong><strong><em>این تحقیق به بررسی اثر برگزاری آیین‌های مذهبی بر ساختار شهر سنتی شوشتر می‌پردازد. هدف از این پژوهش بررسی نقش </em></strong><strong><em>مراسم عزاداری محرم در کاهش آسیب‌های حاصل از تصلیب ساختار کهن شهر و هم‌پیوندی ساختار امروزین شهر می‌باشد.</em></strong><strong><em> قواعد حاکم بر این مراسم، ساختار بی‌روح امروزین شهر را شکسته و به صحنه‌ای یکپارچه تبدیل می‌کند. تکایا و امام‌زاده‌ها، مساجد به‌عنوان نقاط کانونی و تأثیرگذار در ساختار شهر می‌باشند. تطبیق فضاها و عناصر شهری و صحنه‌های برگزاری مراسم سوگواری ‌ماه محرم با پیکره‌ی شهر تا حدی است که بدون توجه به آن نمی‌توان تحلیل‌کاملی از سازمان فضایی شهر بدست آورد. در این ایام شهر نقش روزمره‌ی خود را رها کرده و تبدیل به صحنه‌ی نمایشی عظیم از پیوند بین شهر و مردم را آشکار می‌سازد</em></strong><strong><em>. </em></strong><strong><em>کالبد شهر ناگزیر از تطبیق با نوع مراسم، شکلی یکپارچه خواهد گرفت و عناصر گسست حاصل از در دوره‌ی مدرن به عاملی مثبت بدل می‌گردد.</em></strong>